Morgunblaðið - 19.05.2000, Qupperneq 48

48 FÖSTUDAGUR 19. MAÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÓN KR. SVEINSSON
rafvirkjameistari,
Grundarlandi 12,
Reykjavík,
andaðist á Landspítalanum, Fossvogi, fimmtu-
daginn 18. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Jórunn G. Rósmundsdóttir,
Kristrún H. Jónsdóttir,
Oddný N. Jónsdóttir,
Jóhannes I. Jónsson,
Sveinn E. Jónsson,
Soffía V. Jónsdóttir,
Jón B. Jónsson,
Rósa G. Jónsdóttir,
Sigurður P. Jónsson,
Árni P. Jónsson,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
DRÖFN FRIÐFINNSDÓTTIR
myndlistarmaður,
Hindarlundi 6,
Akureyri,
sem lést á heimili sínu að kvöldi fimmtu-
dagsins 11. maí, verður jarðsungin frá Akur-
eyrarkirkju í dag, föstudaginn 19. maí, kl. 13.30.
Guðmundur Óskar Guðmundsson,
Kristín Petra Guðmundsdóttir, Birgir Snorrason,
íris Guðmundsdóttir, Sigþór Gunnarsson,
Sigríður Guðmundsdóttir, Fjölnir Þór Árnason
og barnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
KRISTÓFER GUÐMUNDUR ÁRNASON,
Hnitbjörgum,
Blönduósi,
er andaðist miðvikudaginn 10. maí, verður
jarðsunginn frá Blönduóskirkju laugardaginn
20. maí kl. 14.00.
Þorbjörg Jóninna Pálsdóttir,
Sigrún Kristófersdóttir, Skarphéðinn H. Einarsson,
Anna Kristrún Sigmarsdóttir, Unnsteinn Ingi Júlíusson,
Jón Kristófer Sigmarsson, Ólöf Birna Björnsdóttir
og langafabörn.
+
Ástkasr móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HREFNA GÍSLADÓTTIR THORODDSEN,
sem lést á Hrafnistu í Hafnarfirði laugardaginn
13. maí sl., verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í
Reykjavík þriðjudaginn 23. maí kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
minningarkort Hrafnistu í Hafnarfirði.
Börkur Thoroddsen, Adda Gerður Árnadóttir,
Ragnar Stefán Thoroddsen,
Gísli Thoroddsen, Bryndís Þ. Hannah,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ásta Sigurðardóttir, Hreinn Gunnarsson,
Sveinn Sigurðsson, Ásta Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang
amma,
SIGRÍÐUR GUÐMUNDA PÉTURSDÓTTIR,
Ásavegi 7,
Vestmannaeyjum,
er lést miðvikudaginn 10. maí á Sjúkrahúsi
Vestmannaeyja, verður jarðsungin frá Landa-
kirkju í Vestmannaeyjum á morgun, laugar-
daginn 20. maí, kl. 14.00.
>
SIGURLAUG
ÓLAFSDÓTTIR
+ Sigurlaug Ólafs-
dóttir fæddist á
Læk í Viðvíkursveit. í
Skagafirði 26. sept-
ember 1927. Hún lést
á líknardeild Land-
spítalans 12. maí síð-
astiiðinn. Foreldrar
hennar voru Ólafur
Marteinn Jónsson,
bóndi, f. 22. febrúar
1890, d. 31. ágúst
1974, og Guðrún
Gísladóttir, hús-
freyja, f. 6. apríl
1893, d. 7. maí 1965.
Sigurlaug var yngst
þriggja systkina. Systkini hennar
eru: Margrét Lilja Ólafsdóttir, f.
7. apríl 1921, maki Herjólfur
Sveinsson. Barn þeirra er Sveinn
Þ. Heijólfsson, f. 1946, kennari.
Gísli Pétur Ólafsson, f. 28. júní
1922. Þau lifa systur sína.
Árið 1952 giftist Sigurlaug eft-
irlifandi maka sínum, Óskari K.
Ólafssyni, vélfræðingi, f. 31. maí
1924 í Reykjavík. Börn þeirra eru:
Elsku mamma mín. Örfá orð eru
mér hjartans mál. Varla hafði árið
2000 gengið í garð þegar þungbærar
fréttir bárust af heilsufari þínu. Þú
sem hafðir verið svo heilsuhraust
alla ævi. Engan óraði fyrir því ferli
sem var að hefjast. Rúmum þremur
mánuðum síðar varstu öll.
Minning, sem svo vel var geymd,
skaut upp kollinum. Sem drengjum
kenndir þú okkur bræðrum bænir
og að auki var styrkur trúarinnar
sóttur á fundi hjá KFUM. Óttinn við
dauðann og þá sérstaklega að dauð-
inn taki manns nánustu var óbæri-
leg tilhugsun ungum dreng. Eg
gerði í huga mínum samning við
Guð og hugsaði eins langt fram í
tímann og ég gat og kunni. Já, pabbi
og mamma skyldu að minnsta kosti
fá að lifa til ársins 2000. Það var óra-
langt þangað til. Við bræður værum
þá fullvaxta og rúmlega það og hlyt-
um að axla þá byrði sem andlát for-
eldra legði á herðar okkar.
Okkur er sagt að meinsemdin sem
tók þig frá okkur hafi jafnvel búið
um sig fyrir áratugum, en samning-
urinn stóð. Andlát þitt var aldeilis
ótímabært, en það hlýtur að eiga sér
dýpri merkingu, ofar mínum skiln-
ingi. Ég þakka fyrir þann tíma sem
þú varst með okkur.
Þegar litið er yfir farinn veg er
hann varðaður minningum um þig.
Þú og pabbi byggðuð upp heimili
sem var í einstöku jafnvægi. Verka-
skipting ykkar var svo skýr og Ijós
að um það þurfti aldrei að ræða.
Brýnt var fyrir börnunum að ganga
menntaveginn og síðar, fyrir barna-
börnin níu, var heimilið ykkar sá
staður sem var þeim afar kær.
Hjálpsemi og fómfýsi var í fyrir-
mmi þegar fjölskyldan átti í hlut.
Lífið heldur áfram. Daginn eftir
1) Ólafur Marteinn,
viðskiptafræðingur,
f. 1952. Eiginkona
Hólmfríður Péturs-
dóttir. Börn þeirra
eru: Anna Sigur-
laug, f. 1977, í sam-
búð með Óskari
Gíslasyni, Guðrún
Fríður, f. 1981, og
Halldóra Ósk, f.
1984.2) Rúnar, verk-
fræðingur, f. 1955.
Eiginkona María An-
tonsdóttir. Börn
þeirra eru: Kristín
Ósk, f. 1979, unnusti
Trausti Ragnarsson, Erla Dröfn,
f. 1982, Óskar Kristinn, f. 1990, og
Sigurður Rúnar, f. 1991. 3) Valdi-
mar Óskar, tæknifræðingur, f.
1963. Eiginkona Kristín S. Guð-
mundsdóttir. Börn þeirra eru: Eg-
ill Örn, f. 1994, og Sara Lind, f.
1997.
Utför Sigurlaugar fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
andlát þitt vorum við, nærfjölskyld-
an þín, heima hjá Valda bróður.
Borðuðum góðan mat og horfðum á
Eurovision keppnina. Einn stóran
skugga bar vissulega á. Við vorum
án þín. Þín, sem alltaf var til staðar
til að umvefja börnin þín. Pabbi dró
sig til hliðar, sorgin og söknuðurinn
sóttu á. Óskar litli nafni hans stóð
upp úr sæti sínu og settist við hlið
afa, hjúfraði sig að honum og tók í
hönd hans. Orð voru óþörf. Minn-
ingin um þig mun lifa - veita okkur
hlýju og vera til eftirbreytni.
Hafðu þökk fyrir það sem þú
gafst mér og fjölskyldu minni.
Blessuð sé minning þín.
Rúnar.
Elsku Silla, nú ert þú farin en
samt ekki farin úr huga mér. Ég
gleymi því ekki þegar ég hitti þig
fyrst í búðinni hjá Ola, þú varst svo
hlýleg en samt með ákveðinn svip.
Ég hefði ekki getað átt betri
tengdamömmu og veistu hvað, ég
veit hvað ég er að tala um. Það sem
mér finnst sárast er hvað þig lang-
aði mikið til að eiga lengri tíma með
Agli Erni og Söru Lind en þú manst
að ég sagði við þig að þú myndir
hitta þau seinna, við myndum öll
hittast aftur seinna. Árin sem við
áttum saman voru yndisleg og þú
reyndist okkur svo vel.
Þremur dögum eftir andlát þitt
kom hún Sara Lind með símann og
vildi hringja í Sillu ömmu. Þegar ég
sagði henni að amma væri hjá Guði
og kæmi ekki aftur þá horfði hún á
mig með stóru augunum sínum. Mér
fannst hún skilja hvað ég ætti við
því hún tók utan um mig og lagði
vanga sinn við minn. Egill Örn ætlar
sjálfur að skrifa þér bréf og eins og
Birting afmælis- og
minningargreina
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins
í Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvan-
gsstræti 1, Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í
símbréfi (569 1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is). Nauðsynlegt
er, að símanúmer höfundar/sendanda fylgi.
Um hvern látinn einstakling birtist formáli, ein uppistöðugrein af
hæfilegri lengd, en aðrar greinar um sama einstakling takmarkast
við eina örk, A-4, miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd, - eða
2.200 slög (um 25 dálksentimetra í blaðinu). Tilvitnanir í sálma eða
ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir
að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar af-
mælisfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi út-
prentuninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir
tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu
tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og
Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.
hann sagði sjálfur þakka þér fyrir
að kenna honum hestavísuna. Ég
þakka fyrir tímann sem við áttum
saman og hlakka til að hitta þig aft-
ur.
Astar- og saknaðarkveðjur.
Kristín.
Mín kæra tengdamóðir Silla, en
það var hún kölluð í daglegu tali,
lést sl. föstudag á 73. aldursári.
Þetta var fagur dagur í sumarbyrj-
un. Gróður allur að koma til og hlý-
indi í lofti. Minningarnar eru marg-
ar sem koma upp í hugann á svona
stundum og allar eru þær góðar,
þvílík sæmdarkona var Silla. Ég
kynntist tengdamóður minni fyiir
25 árum þegar Rúnar kom með mig
inn á heimili þeirra Óskars á Rauða-
læknum. Það viðmót sem ég naut
einkenndist af hlýju og trausti. Ég
varð þeirrar gæfu aðnjótandi að fá
að búa á heimili þeirra hjóna fyrstu
samvistarár okkar Rúnars og
kynntist ég því þá vel hvern mann
mín kæra tengdamóðir hafði að
geyma. Rólegt og yfirvegað fas, en
jafnframt var stutt í glettnina. Hún
var alltaf til staðar fyrir sína nán-
ustu og hafði alltaf tíma. Heimili
hennar einkenndist af reglu, öryggi
og kærleika. I febrúar á þessu ári
greindist Silla með þann illvíga
sjúkdóm sem yfirbugaði hana að
lokum. Þann tíma sem hún barðist
við krabbameinið sýndi hún æðru-
leysi og alltaf hélt hún reisn sinni og
stolti. Kæri tengdapabbi, nú átt þú
um sárt að binda. Megi Guð styrkja
þig í sorg þinni.
María Antonsdóttir.
Sigurlaug Ólafsdóttir frá Læk í
Viðvíkursveit í Skagafirði verður til
moldar borin í dag, rúmlega sjötug
að aldri. Við Sigurlaug voi-um systk-
inabörn og leiksystkin í æsku. Síðar
olli landfræðileg fjarlægð okkar í
milli því að samskiptin urðu stopul.
Silla á Læk var hún alltaf kölluð
af frændfólki og leikfélögum, og enn
þann dag í dag nægir nafn hennar
eitt til þess að vekja til lífsins dýr-
mætar endurminningar hjá því
sama fólki. Þegar á barnsaldri bar
hún með sér skýra mannkosti. Frá
persónuleikanum stafaði hlýrri birtu
sem hún miðlaði öðrum án undan-
tekningar. Hún var harðdugleg, tók
snemma að ganga í fullorðinsverk.
Allt lék henni í höndum, og að
hverju starfi gekk hún með gleði-
brag og lauk því að því er virtist án
áreynslu. Hún sómdi sér vel í hverj-
um leik, og vissulega var ekki ónýtt
að eiga svona fallega og skemmti-
lega frænku sem manni fannst bera
mjög höfuð og herðar yfir annað
fólk þó ekki væri hún sjálf há í loft-
inu.
Gaman var að heimsækja Sillu á
Læk. Sá bær var mjög miðsveitis,
ekki einungis landfræðilega heldur
vegna fólksins sem þar átti heima.
Foreldrar Sillu, frú Guðrún og Ólaf-
ur, og eldri syskinin Margrét og
Gísli Pétur voru vinmörg. Suðaust-
an við Lækjarbæinn stóð samkomu-
og þinghús sveitarinnar, vettvangur
pólitískra og ópólitískra funda og
þar sem ungir og aldnir skemmtu
sér við dans og hljóðfæraslátt eins
oft og efni stóðu tO eða veður leyfðu.
Snemma varð það næstum því ófrá-
víkjanleg hefð hjá þeim sem erindi
áttu í þessa menningarmiðstöð
sveitarinnar að líta inn hjá Lækjar-
fólkinu, þiggja þar veitingar og
ræða heimsins gagn og nauðsynjar.
Oft bar við, einkum ef svalt þótti í
þinghúsinu, að heilu mannfundirnir
flyttu sig þaðan heim í stofu á Læk
til að halda áfram að ræða þjóðmál-
in. Bar því flest að einum brunni um
að gestkvæmt væri á Læk og að sá
staður stæði að mörgu leyti í nánara
sambandi við umheiminn en aðrir
bæir í sveitinni, enda fannst okkur
krökkunum Silla ærið heims-
borgaraleg í hugsun og með víðari
sjóndeildai-hring en við hin.
Sillu á Læk hefði verið það innan
handar að stjórna stórbúskap á
góðri jörð og þá helst í Skagafirði.
Engum sem til þekktu hefði komið
slíkt á óvart. Hér má rétt nefna að
kornungri varð hestamennska henni
hrein listgrein. Er þess nú að minn-
ast að stundum þegar hún fór að ná í