Morgunblaðið - 20.06.2000, Side 76

^6 ÞRIÐJUDAGUR 20. JÚNÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉTTUM
Bræðurnir Farelly á góðri stundu með Jim Carrey.
Jim Carrey og Jeff Daniels fara á kostum í Dumb and Dumber.
BOBBY OG
PETER
FARRELLY
UM næstu helgi verður frumsýnd
vestan hafs gamanmyndin Ég um
mig frá mér til Irene - Me, Myself
and Irene, nýjasta verk hinna óvið-
jafnanlegu Farrelly-bræðra. Þrátt
fyrir að eiga aðeins þrjár myndir
atð baki hafa þeir tryggt sig í sessi
sem einir frumlegustu og vinsæl-
ustu kvikmyndagerðarmenn sam-
tímans. Reiknað er með því að Ég
um mig..., sem kemur í íslensk
kvikmyndahús viku síðar, verði
einn söluhæsti smellur sumarsins.
Ólíklegt en satt, meðal fremstu
og forvitnilegustu kvikmyndagerð-
armanna Hollywood, eru þrjú
bræðragengi: Joel og Ethan Coen,
Andy og Larry Wachowski og
Bobby og Peter Farreliy. Rétt eins
og í villta vestrinu. Þessir ágætu
menn eiga margt sameiginlegt.
Hömlulaust skopskyn f dekkri
kantinum og áhugi fyrir óforbertr-
anlegum hrakfallabálkum er áber-
andi í verkum þeirra allra.
Farrellybræður skipa sér í sér-
stöðu í kvikmyndaborginni. Þeir
eru óforbetranlegir háðfuglar sem
er ekkert heilagt. Eiga að baki
þrjár galsafengnar aulagrínmynd-
ir þar sem seinheppnar aðalper-
sónurnar stíga tæpast í vitið. Þeir
eru ósjaldan orðaðir við smekk-
leysi, klúrheit og ómengaðan dóna-
skap við áhorfendur. Hinir eru þó
mikið mun fleiri sem líkja þeim við
hressandi andblæ í stöðnuðu and-
rúmi gamanmynda dagsins. A dög-
unum var Enginn er fullkominn -
Some Like it Hot (’59) - verðskuld-
að valin besta gamanmynd allra
tíma af AFI. Sú ágæta mynd með
Tony Curtis og Jack Lemmon í
dragdrottningahlutverkum (áður
en nokkur skildi það orð) þótti
klúr á sínum tíma. Þróunin er ein-
faldlega sú að áhorfendur þurfa
alltaf örlítið meira til viðbótar síð-
ustu mynd á undan, hvort sem um
er að ræða brellur, drama eða
gamansemi. Því má líta á taum-
lausar afurðir Farrellybræðra sem
eðlilega framþróun djarfra, e.t.v.
dálítið galgopalegra leikstjóra og
handritshöfunda. Þeir eru á
grænni grein, nýbúnir að gera
Anilljarðasamning við Fox til næstu
ára.
Saga bræðranna er því í styttri
I grínperlunni Kingpin leikur
Woody Harrelson útbrunninn
keiluspilara sem uppgötvar
Randy Quaid.
kantinum. Þeirra er íyrst getið
sem brandarasmiða og hand-
ritshöfunda hjá Seinfeld um 1990,
þannig að ferillinn í skemmtana-
bransanum er að skríða yfir ára-
tuginn. Frá Seinfeld karlinum lá
leiðin í kvikmyndirnar. 1993 hófu
þeir störf hjá New Line Cinema
sem hafði bitið á agnið og keypt
fyrsta kvikmyndahandrit bræðr-
anna, Dumb and Dumber (’94). Ur
varð feykivinsæl gamanmynd sem
kostaði smáaura en tók inn alls um
kvartmilljón dala.
MGM fékk næsta tækifæri, réð
bræðurna til að leikstýra léttrugl-
uðu handriti, Kingpin (’95) að
nafni, sem enginn hafði þorað að
glíma við til þessa. títkoman ein-
Matt Dillon er óborganlegur
sem treggáfaður einkaspæjari
á höttunum eftir Mary í There
Is Something About Mary.
stæð rustagrínmynd, jafnvel sú
besta sem þeir hafa gert. Ekki eru
allir sammála, því myndin gekk
illa, sem má að nokkru eða öllu
leyti skrifast á óstjórn, seinheppni
og getuleysi dreifingaraðilans,
sem hafði ekki grænan grun um
hvernig átti að kynna eða selja
þessi ósköp.
Bræðurnir áttu þátt í hand-
ritsgerð gamanmyndarinnar Bus-
hwacked (’95), fyndinnar aula-
grínmyndar um mannlera (Daniel
Stern), sem er saklaus grunaður
um morð og flýr til fjalla. Þar tek-
ur ekki betra við því þessi illa á sig
komni barnahatari er tekinn fyrir
skátaforingja og settur yfir ylf-
iingabúðir á hálendinu.
Fox framleiddi Bushwacked og
þeim leist það vel á þátt bræðr-
anna (þó myndin gengi ekkert of
vel) að þeir buðust til að fjármagna
handritið sem þeir voru að ljúka
við. Það nefndist Therés Some-
thing About Mary (’98) og skráði
sig í afrekaskrár kvikmyndasög-
unnar fyrir að verða fyrsta myndin
sem hægt og bitandi eykur við sig
og kemst í efsta sæti vinsældalist-
ann í sjöttu sýningarvikunni. Þetta
kalla þeir myndir með „fætur“ þar
vestra, og alveg víst að þetta met
verður ekki auðslegið.
Bræðumir skipta þannig með
sér verkum að Peter er aðal-
leikstjórinn en Bobby ber hins veg-
ar meiri ábyrgð á handritsskrifum
þó svo þeir séu oftast báðir skrif-
aðir fyrir þessum þáttum sameig-
inlega. Það var Bobby sem var
einn skrifaður fyrir handritinu
Outside Providence (’99), sem leik-
stýrt er af kunningja þeirra,
Michael Corrente, með slæmum
árangri.
Therés Something About Mary
olli straumhvörfum í lífi Farrell-
ybræðra. Halaði inn hátt í hálfan
milljarð Bandaríkjadala samanlagt
og var fyrsta myndin sem þeir
framleiddu. Þannig komst Outside
Providence á koppinn og einnig
gamanmyndin Say it Isnt So, sem
væntanleg er á markaðinn með
haustinu í leikstjórn James B. Rog-
ers. Hún þykir Iofa góðu og er með
Heather Graham, Chris Klein og
Sally Field í aðalhlutverkum.
Nú um stundir beinast allra sjón-
ir að Ég um mig..., myndina um
geðklofann sem ýmist er stima-
mjúkur Iögreglumaður eða rusti.
Jim Carrey hefur átt talsverðan
þátt í velgengni bræðranna, lék
annað aðalhlutverkið f Dumb and
Dumber, þeirra fyrstu mynd, og
leikur hinn tvískipta persónuleika
þeirrar nýjustu. Peter og Bobby
vonast einnig til að njóta krafta
þessa afburða gamanleikara í
næsta verki, sem ber nafnið Stuck
on You. Sem ber nafn með rentu
því hún mun fjalla um síamství-
bura með tæpa geðheilsu... Sá sem
kemur til með að leika á móti hon-
um er annar lunkinn gamanleikari,
sjálfur Woody Allen.
THERE’S SOMETHIN ABOUT MARY
(1998)-*"** %
Bekkjarflónið (Ben Stiller) getur ekki gleymt
æskuástinni (Cameron Diaz). Þrettán ár eru liðin
frá því hann rústaði sambandi þeirra, nú sendir
hann treggáfaðan einkaspæjara (Matt Dillon) til
að hafa uppi á draumadísinni suður í Flórída. Það
er ekki rétt að rekja frekar geggjaðan efnisþráð-
inn sem er kryddaður stórbiluðum persónum og
uppákomum. Eina eðlilega manneskjan um borð í
þessari aulaskútu er Diaz, sem stendur sig vonum
framar í titilhlutverkinu. Matt Dillon slær þó öll-
um leikhópnum við. Myndin rambar oft á jaðri
smekkleysunnar en tekst jafnan að halda jafnvæg-
inu á elleftu stund, en er þó ekki fyrir viðkvæma
eða alvarlega sinnaða áhorfendur. Aðrir skemmta
sér konunglega. í það minnsta eitt sígilt atriði
Sígild myndbönd
skreytir myndina sem minni spámenn eru þegar
farnir að apa ótæpilega eftir.
KINGPIN (1996)
★★★ xk
Snarbiluð, hömlulaus, kolsvört. Hvað er hægt að
segja fleira um geggjuðustu mynd Farrelly-
bræðra? Eitt er víst, hún er óforskömmuð og ekki
að allra skapi. Bræðrunum er ekkert heilagt, skop-
ast að hlutum sem aldrei hefði hvarflað að manni
að ættu eftir að sjást í bandarískri gamanmynd,
satt að segja nauðsynlegt að sjá hana til að full-
vissa sig um að hún er til! Samskipti leigjandans
Woodys Harrelsons og leigusalans ber hæst í dá-
samlega fyndinni ofursmekkleysu. Woody leikur
útbrunninn keiluspilara sem uppgötvar keiluspils-
hæfileika í meinleysingja í Amishfjölskyldu (Ran-
dy Quaid). Þeir halda til Reno þar sem þeirra bíða
gull og grænir skógar ef þeim tekst að sigra gaml-
an óvin og keppinaut Woodys (Bill Murray). Leik-
ararnir þrír eiga glæstan dag. Festið sætisólamar.
DUMB AND DUMBER (1994)
★★★
Tveir aulabárðar, bílstjórinn Jim Carrey og
gæludýrasnyrtirinn Jeff Daniels, endasendast yfir
þver Bandaríkin, frá Rhode Island til Colorado, til
að skila af sér tösku fullri af peningum. Eigandann
telja þeir glæsikonu (Lauren Holly), sem báðir eru
ástfangnir af upp fyrir haus. Yndisleg aulafyndni
út í gegn. Carrey og Daniels fara á kostum í túlkun
hinna forheimsku söguhetja og látbragðsleikur
beggja er fínn. Hreinræktuð ósvikin afþreying,
ekkert meira né minna. Er ætlað að vera stundar-
gaman og stendur fyllilega við það.
Sæbjörn Valdimarsson
MYNPBONP
Spæjaramynd
með meiru
Smávægilegt morðmál
(A Slight Case of Murder)
Spennumynd
★★
Leikstjóri: Steven Schachter.
Handrit: William H. Macy og S.
Schachter. Byggt á skáldsögu Don-
alds E. Westlake. Aðalhlutverk:
William H. Macy, Adam Arkin og
James Cromwell. (94 mín.) Banda-
ríkin, 1999. Sam-myndbönd. Bönn-
uð innan 12 ára.
LEIKARINN William H. Macy
hefur sankað að sér aðdáendum íyrir
frammistöðu í myndum eins og Fargo
og Boogie Nights.
Hér er hann mætt-
ur til leiks í gam-
ansamri spæjara-
mynd, sem byggð
er á skáldsögu
Westlake, þess er
skifaði m.a. bókina
sem Payback bygg-
ir á. Smávægilegt
morðmál er nokkuð
í anda „noir“-myndanna. Aðalpersón-
an er kokhraustur kvikmyndafræð-
ingur sem kennir m.a. á námskeiði um
„noir“-myndir en flækist síðan sjálíúr
í myrkt morðmál. Leikuiinn með
staðalímynd kvikmyndagagnrýn-
andans er reyndar mun áhugaverðari
en úrvinnslan á „noir“-hefðinni, sem
er mestmegnis á yfirborðinu en gefur
þó dálítið „töff ‘ yfirbragð. Líkt og í
Payback er hetjan alger andhetja, í
þessu tilfelli óþolandi kvikmynda-
gagnrýnandi sem nær ekki einu sinni
að ávinna sér lágmarkssamúð. Það er
of margt í myndinni sem gengur ekki
upp, þannig að útkoman er meðalgóð
afþreying í sniðugri kantinum.
Heiða Jóhannsdóttir
Bréf
veldur usla
Ástarbréfið
(The Love Letter)
Gamanmynd
★★
Leikstjóri: Peter Ho-Sun Chan.
Handrit: Maria Maggenti, byggt á
skáldsögu Cathleen Shine. Aðal-
hlutverk: Kate Capshaw, Ellen
DeGeneres, Tom Selleck. (88 mfn.)
Bandaríkin, 1999. Sam-myndbönd.
Bönnuð innan 12 ára.
SMÁBÆJARSAMFÉ LÖG virð-
ast vera mjög ákjósanlegt söguefni
fyrir litlar, óháðar og dálítið furðu-
legar kvikmyndir. Af nýlegum kvik-
myndum af því tagi sem komið hafa
út á myndbandi hér
á landi má nefna
Altman-myndina
Cookie’s Fortune
og Desert Blue.
Astarbréfið er ein-
mitt ein slík, Ijúf og
afslöppuð smábæj-
armynd sem kynnir
áhorfandann fyrir
mörgum persónum
án þess þó að kafa neitt sérstaklega
djúpt í neina þeirra. Það sem bindur
persónurnar saman er annars vegar
staðurinn sem þær búa á og hins veg-
ar flókin ástartengsl. Það sem verður
til að ýfa þennan ástarbríma upp í
bæjarbúum er dularfullt nafnlaust
ástarbréf, sem berst manna á milli.
Það er dálítið skemmtilega léttúðug-
ur og frjálslyndur andi yfir sögunni,
þar sem persónurnar parast á ýmsa
óvænta vegu. Aðalpersónan í mynd-
inni er Helen, hugguleg en tilfinn-
ingalega lokuð kona á besta aldri.
Nokkuð daufleg peróna sem Cap-
shaw gæðir þó heilmiklum sjarma.
Við sögu koma aðrir kunnir leikai'ar
sem einnig eru ósköp sætir og indæl-
ir líkt og myndin öll, eins og DeGen-
eres, Selleck, Tom Everett Scott.
Heiða Jóhannsdóttir