Morgunblaðið - 21.06.2000, Blaðsíða 30

30 MIÐVIKUDAGUR 21. JÚNÍ 2000
MORGUNBLAÐIÐ
LISTIR
Síminn og Leikfélag
Islands til samstarfs
Morgunblaðið/Arnaldur
Magnús Geir Þórðarson og Ólafur Þ. Stephensen takast í hendur eftir
undirritun samningsins. Með þeim á myndinni er Anna María Bogadótt-
ir, framkvæmdastjóri Leikfélags Islands.
SÍMINN og Leikfélag íslands hafa
gert með sér samstarfssamning um
Hádegisleikhúsið í Iðnó. Þeir Magn-
ús Geir Þórðarson leikhússtjóri leik-
félags íslands og Ólafur Þ. Steph-
enssen, forstöðumaður upplýsinga-
og kynningamála Símans, skrifuðu
undir samninginn í gær.
„Hádegisleikhúsið í Iðnó hefur
verið rekið í rúmt ár. Það gengur út
á að sýna styttri og svolítið öðruvísi
sýningar en á á kvöldin," segir
Magnús Geir. Hann kveður þessa
nýjung í leiklistarlífínu hafa gefist
afskaplega vel og laðað nýja hópa í
leikhúsið, en til að halda áfram starf-
rækslu krafmikils hádegisleikhúss
hafi verið ákveðið að leita til öflugs
aðila til samstarfs.
Kemur báðum aðilum til góða
Auk fjárstuðnings mun Síminn
kynna Hádegisleikhúsið fyrir við-
skiptavinum sinum með auglýsing-
um, markpósti og á Netinu. Olafur
bendir á að samstarfið komi báðum
aðilum til góða þar sem Síminn muni
bjóða ýmsum af sínum stærstu við-
skiptavinum í Hádegisleikhúsið.
Hann kveður það stefnu Símans
að styðja við menningarstarfsemi í
landinu „Það er hagur fyrirtækja að
öðlast örlitla hlutdeild í þeirri já-
kvæðu upplifun sem listinn vekur,
því erum við mjög ánægð með að fá
að styrkja þennan öfluga vaxtar-
brodd í Islensku leikhúslífi."
Magnús Geir bendir á að hér sé á
ferðinni viðamesti samstarfssamn-
ingur Leikfélagsins við einkaaðila
fram að þessu. „Ég held að þessi
samningur sé merki um það sem
koma skal í samstarfi menningarfyr-
irtækja og einkaaðila hér á landi.“
Samningurinn nær yfir frumsýn-
ingu á þremur hádegisleikritum. Hið
fyrsta, Björninn eftir Anton Tsjek-
hov verður fi-umsýnt á morgun.
im
meiri hraði
sítenging
mánaðargjald óháð tengitíma
nýtir núverandi símalínu
ekki á tali þó tengingin sé í notkun
ADSL
og hraðara Internet
Nýjung - Léttkaup
Nú er enn auðveldara að komast í sítengt ADSL samband.
ADSL mótald með Léttkaupum Símans.
Þú greiðir aðeins 7.200,- út og svo 1.500,- á mánuði í 12 mánuði.
Staðgreiðsluverð er 24.000,-
Verð mlðast við ADSL mótald, við það baetist stofngjald 6000,- og sía, verð frá 900,-
ADSL - afhverju að bíða?
Morgunblaðið/Halldór B. Runólfss
Eitt af verkuniim á sýningu Huberts Nóa í Gallerfi Sævars Karls.
Málverk
og mynd
MYNDLIST
Gallerí Sævars Karls
MÁLVERK - HÚBERT NÓI
Til 29. júní. Opið á verslunartúna
HÚBERT Nói hefur valið sér
merkilegt svið sem málari. Vett-
vangurinn er þröngur og veridn hafa
verið bláleit í fjölmörg ár. Að þessu
sinni eru fjórtán málverk til sýnis
hjá Sævari Karli og er þeim komið
fyrir á langveggjum gallerísins í
tveim sjö málverka röðum. Öðrum
megin eru málverk af dæmigerðu ís-
lensku landslagi að nóttu til; fjöllum,
vatni og/eða fljóti.
Hinum megin er sama landslagið
málað í sömu stærð en á stærri flöt
þannig að hvítur striginn myndar
ramma um málverkið.
Þannig er hver mynd endurtekin.
Fyrst er hún máluð sem málverk,
síðan sem mynd á striga. Við stönd-
um frammi fyrir afhjúpun af svipaðri
gerð og „Þetta er ekki pípa“ René
Magritte. Húbert Nói fer ekki í graf-
götur með aðföng sín. List hans er
vissulega landslagslist en hún er
djúpt mótuð af íslenskri landslags-
hefð, þó einkum næturmyndum Þór-
arins B. Þorlákssonar.
Hann skynjar því mætavel áhrifa-
mátt eftirmyndarinnar, eða hvort
skyldi vera þyngra á metunum;
landslagið sjálft eða landslagshefð-
in? Hvað kemur Húberti Nóa til að
grafa þannig undan trúverðugleika
myndarinnar? Það er athyglisvert að
málverkin eru ekki alltaf sömu
stærðar en eftirmyndirnar á strigan-
um eru allar jafnstórar. Þannig velt-
ir listamaðurinn með verkum sínum
upp ýmsum áleitnum spurningum
um eðli listarinnar, málverksins og
myndarinnar. Um hvað erum við til
dæmis að tala þegar við skilgreinum
mynd sem raunsæja? Er eitthvað
slíkt tfl, eða eru myndir ef til vill að-
eins mismunandi dulbúnar blekking-
ar? Það hlýtur að vera stór spuming
hvers vegna fólk kýs að kaupa mál-
verk af ákveðnu landslagi í staðinn
fyrir ljósmynd sem þó er mun lík-
legri til að vera nákvæm endurmynd
af viðkomandi umhverfi? A sínum
tíma var tekist á með hörku um gildi
myndarinnai-. Listamenn sem leyfðu
sér að mála abstrakt, eða óhlutbund-
ið, voru hrakyrtir og gjarnan settir
út af sakramentinu. Hins vegar hafn-
aði stór hluti þess sama almennings
og hafði allt á hornum sér varðandi
abstraktmálverkið þeim augljósa
möguleika að kaupa ljósmynd af
landslagi í stað málverks. Það er með
öðrum orðum ekki fullkomið raun-
sæi sem virðist skipta máli heldur
hálfgildingsraunsæi, eða hvað? Hin
bráðágæta og íhugunarverða sýning
Húberts Nóa gengur þannig í
skrokk á öllum viðteknum hugmynd-
um um listina, listaverkið og hvað
það er sem menn ætlast til af mynd
eða málverki. Það er spurning hvort
ekki sé verðugt verkefni að rannsaka
mun nánar afstöðu almennings til
lista. A sínum tíma komu þeir hér
við, gárungarnir rússnesku, Komar
og Melamid, og máluðu tvö málverk
eftir skoðanakönnun. Annað var feg-
ursta málverkið að mati okkar Is-
lendinga, en hitt var ljótasta verkið.
Sýning Húberts Nóa hlýtur að vekja
okkur til umhugsunar um það hvað
fólk vill sjá í einu verki, og hvers
vegna það vill sjá eitt en ekki eitt-
hvað annað.
Og meira hangir eflaust á spýt-
unni, því hvernig fólk sér og hvernig
það vill sjá hlýtur að hafa meira en
lítil áhrif á heimsmynd okkar og hitt,
hvernig við mótum þá heimsmynd.
Það hlýtur því að vera allnokkuð
spunnið í sýningu sem vekur slíkar
hugrenningar með jafn nærfæmum
og næsta einföldum brögðum og
málverkasýning Húberts Nóa hjá
Sævari Karli.
Halldór Björn Runólfsson