Morgunblaðið - 13.08.2000, Blaðsíða 41

Morgunblaðið - 13.08.2000, Blaðsíða 41
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR13. ÁGÚST 2000 41 Fallinn er frá tengdafaðir minn Guðjón Guðmundsson eftir stutta en snarpa veikindabaráttu. Hann var að vísu orðinn vel við aldur en hafði jafnan borið aldurinn vel, farið sinna ferða og annast um sig allt til hins síðasta. Guðjón var ekki, frekar en marg- ur af hans kynslóð, fæddur með silf- urskeið í munni. Hann missti móður sína aðeins þriggja ára gamall og var þá í fyrstu komið fyrir hjá vina- fólki foreldranna en ólst síðan að mestu upp hjá föður sínum og stjúpu í Austurhlíð í Laugardal, þar sem nú er íþróttaleikvangur Reyk- víkinga. Þótt mig gruni að bernsku- árin, þegar hann dvaldi hjá vanda- lausum, haíl verið honum að sumu leyti erfíð þar sem hann þurfti a.m.k. í þrígang að flytjast á milli bæja, m.a. til Krýsuvíkur um tíma, þá fannst mér hann ævinlega vera þakklátur því fólki sem annaðist uppeldi hans þessi mótunarár. Innst inni fannst mér hann alla tíð harma ótímabæran móðurmissi. Guðjón lærði rafvirkjun og varð meistari í þeirri grein. Starfsævi hans varð síðan öll tengd rafmagns- málum með einum eða öðrum hætti en lengst af starfaði hann hjá Raf- magnsveitum ríkisins og gegndi þar ýmsum ábyrgðarstörfum, m.a sem rekstrarstjóri og skrifstofustjóri. Ég veit að öllum sínum störfum gegndi hann af trúmennsku og natni enda fór aldrei á milli mála hversu orðspor og heiður Rafmagnsveitn- anna voru honum ofarlega í huga. Öllum þessum störfum sínum sinnti hann jafnt utan sem innan hefð- bundins vinnutíma. Guðjón tók virk- an þátt í rafvæðingu landsins og kunni þá sögu til hlítar. Hygg ég að fáir menn hafi á seinustu árum verið fróðari um þennan þátt í atvinnu- og framfarasögu þjóðarinnar en hann enda átti hann þátt í að semja sögu rafstöðva á íslandi sem væntanlega verður gefin út á næstunni. í einkalífi, þar sem ég kynntist honum fyrst og fremst, var Guðjón hamingjumaður. Hann eignaðist góða eiginkonu, Helgu Jórunni Sig- urðardóttur, og eignuðust þau fimm börn. Lifðu þau í farsælu hjóna- bandi og hjálpuðust að við að gera heimilið að griðastað sem hafði yfir sér reglufestu, kyrrð og rósemi og sköpuðu þannig grundvöll fyrir innihaldsríkt og ánægjulegt heimil- islíf. Þannig kom mér það ævinlega fyrir sjónir eftir að ég kynntist Auði dóttur þeirra og fékk hönd hennar. Við byrjuðum okkar búskap á heim- ili tengdaforeldranna á loftinu í Barmahlíð 6 og undum hag okkar vel. Þetta var á námsárum mínum þegar þröngt var í búi hjá okkur ungu hjónunum og var þetta fyrir- komulag því kærkomið búsílag. Ekki var síðra að eiga tengdamóður mína að við að gæta Guðjóns sonar okkar í frumbernsku. Fyrir þetta og alla hjálpsemi um dagana eiga þau hjónin miklar og verðskuldaðar þakkir skildar. Guðjón var gæddur einstakri hugarró svo að návist hans var ætíð hlý og laus við sgennu og óróleika. Hann var mikill íslendingur og lét sér annt um náttúru landsins, móð- urmálið og allt er varðaði hag lands og lýðs. Hann ferðaðist mikið um landið bæði vegna starfa sinna fyrir Rafmagnsveiturnar og á eigin veg- um á sumrin, þá gjarnan í tjaldúti- legu með konu og börn. Á ferðum sínum um sveitir landsins í tengsl- um við rafvæðinguna kynntist Guð- jón fjölda bænda, sveitarstjórnar- manna og reyndar fjölda fólks nánast hringinn í kringum landið. Hann hlýddi gjarnan á útvarpsþætti sem snertu móðurmálið og viðaði að sér úrvalsbókum helstu rithöfunda okkar og skálda og las þær af ástríðu og með opnum huga. Hann fylgdist afar vel með öllu íslensku efni sem fiutt var á öldum ljósvak- ans og sjaldan kom maður að honum öðruvísi en gamla gufan væri í full- um gangi og lagt væri við hlustirn- ar. Þá var veiðiskapur ríkur þáttur í frístundagamni hans og átti hann hér fyrr á árum margar ferðimar með vinum sínum í hinar ýmsu lax- veiðiár. Var hann afar þrautseigur, laginn og farsæll veiðimaður. Ég átti þess kost að vera með honum við veiðiskap nokkrum sinnum og fór ævinlega ríkari af reynslu og ýmsum fróðleik um veiðiskap og háttalag laxfiska frá þeim stundum. Búseta okkar hjóna og barna á landsbyggðinni lengst af okkar bú- skap varð þess valdandi að tengda- foreldrarnir komu af og til á ári hverju í heimsókn og stóðu þá gjarnan við yfir helgi eða lengri tíma. Þetta varð til þess að kynnin af börnunum urðu mjög náin svo að þau hændust að ömmu og afa og tengdust þeim órjúfanlegum tryggðaböndum. Meðan þau dvöldu hjá okkur var ýmislegt brallað til gamans og afþreyingar og eru okk- ur nú slíkar sameiginlegar stundir mikill fjársjóður í safni minning- anna sem gaman verður að ylja sér við. Mér fannst reyndar Guðjón gjarnan una sér best þegar hann var kominn út úr skarkala höfuðborgar- innar og eitthvað út á land. Það virt- ist sem náin snerting við náttúruna væri honum svo mikils virði og dvöl fjölskyldunnar í sumarbústað þeirra í Hveragerði áratugum sam- an bar þess ljósan vott hversu vel hann undi sér við slíkar aðstæður. Góður og vænn maður er geng- inn. Ég vil að leiðarlokum þakka honum samfylgdina áratugina sem við höfum átt samleið og bið honum guðs blessunar. Rúnar Guðjónsson. Við lát Guðjóns tengdaföður míns hugsa ég með þakklæti til þess að hafa kynnst mannkostamanni sem einkenndist af umburðarlyndi og lít- illæti. Hann hafði ekki endilega hátt um skoðanir sínar eða otaði fram vitneskju sem hann bjó yfir. Hann hafði held ég meira gaman af að greina frá sínum fróðleik og afstöðu þegar eftir því var leitað eða sér- stakt tilefni var til og áhugi nær- staddra vakinn. Þannig var hann næmur á að koma sínu til skila á réttum stað og tíma enda var fyrir vikið þeim mun meira mark tekið á því sem hann hafði fram að færa bæði í starfi og leik. Sjálfur hafði hann virtist mér gaman af að hlusta í rólegheitum á skoðanir og útlistan- ir annarra og leyfa þeim að njóta sín enda þótt á stundum væri eins víst að hann sjálfur vissi fullt eins mikið ef ekki betur. Guðjón hafði fjölmörg áhugamál og fór víða um til að sinna þeim. Allt þar til mánuði fyrir andlátið fór hann allra sinna ferða á bílnum um borg og bý að sinna sínum hugðar- efnum, fjölskyldunni og vinum. Hann sótti mikið sýningar og leik- hús, grúskaði og garfaði í mörgu auk þess sem hann fylgdist af áhuga með öllu því helsta sem á döfinni var hverju sinni. Aldrei kom maður til hans öðruvísi en að útvarpið væri í gangi, jafnvel sjónvarpið líka og kannski dagblöðin opin á stofuborð- inu. Hann lét því fátt fram hjá sér fara. Áhugi hans á því sem fyrir augu bar, t.d. á söfnum eða sýning- um, var enginn yfirborðsáhugi held- ur kynnti hann sér hlutina í þaula og spáði gjarna og spekúleraði. Hvar sem hann fór í slíkum erindagjörð- um hafði hann því dálæti af að eiga orðastað við þá sem tóku á móti hon- um, fræðast af þeim og skiptast á skoðunum við þá. Þannig eignaðist hann hauka í horni á hinum ýmsu stöðum sem sumir gerðust banda- menn hans í ýmsu grúski. Segja má að hann hafi umgengist fjölskyld- una og vini sína með svipuðum hætti, byggt á þvi sem hann átti sameiginlegt með hverjum fyrir sig. Fyrir vikið kom Guðjón oft á óvart þegar fréttist hvað hann var að gera með hverjum og hversu fjölbreytt það var. Guðjón var góður afi sem hafði yndi af að spjalla við barnabörnin og fylgjast með því sem þau höfðu fyrir stafni. Ung sátu börnin gjarnan í fangi hans þegar hann kom í heim- sókn og fékk hann þau þá til við sig að skrafa um hitt og þetta á meðan hann hlustaði kankvís. Þegar börnin urðu stálpaðri snerust hlutverkin við því þá fengu þau oft að heyra áhugaverða frásögn, ósjaldan um hvernig hlutirnir voru í gamla daga eða þá að hann fræddi þau um dýra- líf og gróður, fiskveiðar eða garð- rækt. Eflaust hafði Guðjón lúmskt gam- an af að sá tengdasonurinn sem ól- íklegastur var til að leggja fyrir sig starf að orkumálum skyldi óvænt gerast upplýsingafulltrúi hjá Landsvirkjun og feta þar með í viss- um skilningi í fótspor hans. Ekki er hægt að segja að ég hafi verið jafn- vel undirbúinn undir þá vegferð og hann var á sinni tíð. Fyrir vikið fór ekki hjá því að það tæki mig nokk- urn tíma að ná áttum á nýjum starf- svettvangi. Eins og Guðjóns var von og vísa lét hann mig þó aldrei finna að fyrra bragði að hugsanlega væri SJÁNÆSTUSÍÐU LEGSTEINAR Komið og skoðið í sýningarsal okkar eða fáið sendan myndalista MOSAIK Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík sími: 587 1960, fax: 587 1986 ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS J Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga er andlát verður Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við útfararþjónustu. Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni. V Svrrrir Eimrsson úlfararsljóri, sími 896 8242 895*9199 Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi. Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn. www.utfararstofa.ehf.is + Sambýlismaður minn, faðir okkar og fóstur- faðir, ÁRNI EÐVALDSSON, Þverholti 12, Keflavík, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mánu- daginn 14. ágúst kl. 13.30. Þórunn Friðriksdóttir, Jóhanna Árnadóttir, Anna Rán Árnadóttir, Hrafnkell Tumi Kolbeinsson. Innilegar þakkir til þeirra sem sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát og útför ástkaers eiginmanns míns, föður okkar, stjúþföður, tengdaföður og afa, THEODÓRS H. KRISTJÁNSSONAR kennara, Kambahrauni 11, Hveragerði. Sérstakar þakkir til starfsfólks krabbameinsdeildar Landsþítalans við Hringbraut. Ragnheiður Guðmundsdóttir, Kristján Theodórsson, Pála María Árnadóttir, Soffía Theodórsdóttir, Þröstur Stefánsson, Hálfdán Theodórsson, Þóroddur Þórarinsson, Guðmundur Helgi Þórarinsson, Laufey J. Sveinbjörnsdóttir, Þór Indriðason, Anna Marý Ingvadóttir og barnabörn. + Hugheilar þakkir til ykkar allra, sem sýrtdu okkur hlýhug og samúð við andlát og minn- ingarathöfn ástkærrar eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður, dóttur, systur, mágkonu og ömmu, AÐALHEIÐAR GUNNARSDÓTTUR, sem lést á sjúkrahúsi í Halmstad, Svíþjóð, þann 28. júlí Magnús Gunnarsson, Arnar Sigmundsson, Úlfhildur Óttarsdóttir, Ásdís Magnúsdóttir, Bjarki Magnússon, Gunnar Óskarsson, Ellý Guðnadóttir, Tryggvi Gunnarsson, Olga Gunnarsdóttir, Gunnar Gunnarsson, Hulda Rafnsdóttir og barnabarn. + Við þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður og vinkonu, SESSELJU JÓNSDÓTTUR, Vogatungu 23, Kópavogi. Elínborg Kristjánsdóttir, Ágúst Ögmundsson, Guðrún Kristjánsdóttir, Hilmar Sigurðsson, Jónína Kristjánsdóttir, Guðmundur Jónsson, Jón Lárus Hjartarson. + Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför elskulegs eigin- manns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa, EINARS J. EINARSSONAR vélstjóra, Kaplaskjólsvegi 51, Reykjavík. Helga Markúsdóttir, Einar Ingi Einarsson, Svanhvít Guðjónsdóttir, Guðlaug Eyþórsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.