Morgunblaðið - 13.08.2000, Blaðsíða 44

44 SUNNUDAGUR 13. ÁGÚST 2000
J. ......
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
GYÐA
JÓHANNESDÓTTIR
+ Gyða Jóhannes-
dóttir var fædd
að Finnmörk í Vest-
ur-Húnavatnssýslu
14. ágúst 1914. Hún
lést á Landspítalan-
um 24. júní síðastlið-
inn og fór útför
hennar fram frá Ak-
ureyrarkirkju 30.
júní.
Nú farin ertu, elsku
^ mamma mín.
Nú má í friði, hvílast sálin
þín.
Og skoða horfín heimkynni
sín,
hvflast rótt, hvflast rótt, hvílast rótt.
Þetta ljóð er eftir Sæmund bróð-
ur þinn, en það orti hann til móður
sinnar, og fóstru þinnar, þegar hún
lést. Ekki kom mér til hugar, þegar
þú komst að heimsækja mig á
sjúkrahúsið að ég væri að kveðja
þig í hinsta sinn, þó vissi ég að lífið
héngi á bláþræði sem gæti slitnað
hvenær sem væri. Þú varst ótrúlega
dugleg kona, með stórt heimili, 10-
20 manns. Þú saumaðir skyrtur og
buxur, prjónaðir sokka og peysur.
.tJsTætumar voru notaðar vel, sér-
staklega til að baka fyrir jólin og þá
voru bakaðar 15-20 sortir, og þá
alltaf þegar allir aðrir á heimilinu
voru farnir að sofa.
Að fara með þér í
bæinn síðustu ár var
ekkert fyrir mig. Þú
hljópst upp og niður
tröppurnar hjá Sigga
Gumm, dansaðir inn í
Kaupfélagið og ég á
eftir eins og lafmóður
hundur. Þú mátaðir
hverja flíkina eftir
aðra en ég aftur á móti
hékk fram á búðar-
borðið til að reyna að
ná andanum eftir að
hafa elt þig. Við fórum
tvisvar sinnum saman
til Reykjavíkur síðustu ár, en þú
gast ekki hugsað til þess að ég væri
að fara þessar ferðir ein á bílnum.
Oft er búið að hlæja að þessum
ferðum okkar, því ef eitthvað hefði
komið fyrir, hefði hvorug okkar
getað gert nokkuð. Spilamennska
var líf þitt og yndi, það er ekki langt
síðan þú sast 9 tíma við spila-
mennsku og fórst létt með.
Ég var búin að ákveða að fara
með þig til Mývatnssveitar og
borða silung á afmælinu þínu en það
fær að bíða betri tíma, eða þegar við
hittumst hinum megin, „gamla
mín“, eins og ég kallaði þig alltaf.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Þín
Hólmfríður (Lilla).
Opið hús í dag
HRAUNBÆR 58,1. HÆÐ
Nýkomin í sölu falleg og
mikið endurn. 114 fm íbúð
á 1. hæð í nýstandsettu
fjölb. Vestur- og austur-
svalir. Rúmgóð herb.
Glæsilegt eldhús. Áhv. 5,4
millj. húsbréf 5,1%. Verð
12,4 millj.
Örn og Kristjana taka á móti ykkur í dag
frá kl. 14.00 og 16.00.
<UMU<5ZMLI
FASTEIGNASALAN GIMLI, ÞÓRSGÖTU 26, FAX 552 0421, SÍMI 552 5099
Stekkjarhvammur
— Hafnarfirði
Höfum fengið í einkasölu þetta glæsilega endaraðhús í Hvömmunum
í Hafnarfirði, ca 206 fm með bflskúr. Glæsilegt hús á einum vinsæl-
asta stað í bænum. Verð tilboð.
Allar nánari upplýsingar fást á skrifstofu okkar eða í síma 897 4788
(Stefán).
^gFasteignasala,
áflp'Strandgötu 25, Hfj.
■ N Árni Grétar Finnsson, hrl.
Stefán Bj. Gunnlaugsson, hdl.
Sími 555 1500, bréfsími 565 2644
Netfang: stefanbj@centrum.is.

AUGLÝSINGADEILD Sími: 569 1111, Bréfsími: 569 1110 Netfang: augl@mbl.is 3L ^mbl.is 4LI.WF 67777/U54Ö rJ'Ýrn
EYJÓLFUR
JÓNSSON
+ Eyjólfur Jónsson
fæddist á Flat-
eyri 2. ágúst 1917.
Hann lést á Sjúkra-
húsi ísafjarðar 2.
ágúst síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Flateyrarkirkju
12. ágúst.
Það er einkennilegt
hvernig maður tengir
fólk í huga sér. Suma
tengir maður við starf
þeirra, aðra við fæð-
ingarstað þeirra, enn
aðra við maka. En það fyrsta sem
flýgur um huga minn þegar ég minn-
ist móðurbróður míns, hans Eyjólfs
Jónssonar, er virðing. Það orð
stendur upp úr og lýsir honum í einu
orði; virðuleiki hans, sú virðing sem
ég bar fyrir honum. Enda var Eyj-
ólfur vandur að virðingu sinni og allt
fas hans bar þess merki; hann var
hár og reistur maður sem dró að sér
athygli samferðamanna sinna þótt
hann væri ekki að sækjast eftir því.
Hann stóð eins og klettur í mannhaf-
inu, fámáll en athugull á umhverfi
sitt og lét sér sjaldan
bregða en þegar hann
sagði eitthvað var tekið
eftir því enda orð hans
vel ígrunduð og sönn,
fyrst og fremst sönn.
Éyjólfur fór aldrei með
fleipur enda nákvæmn-
ismaður í hvívetna og
vildi hafa það sem rétt-
ara reynist eins og
glöggt kemur í Ijós ít-
arlegu ritverki hans
„Slysasaga Vestfjarða“
sem hann safnaði sam-
an og gaf út þótt kom-
inn væri af besta aldri.
Eyjólfur var tíður gestur á
bernskuheimili mínu. I starfi sínu
sem verðlagseftirlitsstjóri á Vest-
fjörðum þurfti hann að fara víða og
birtist því iðulega óvænt og var horf-
inn fyrr en varði. Hann dvaldi líka
einatt hjá foreldrum mínum yfir jól-
in eða aðra hátíðardaga og það var
ekki laust við að það sljákkaði í há-
væram leik okkar barnanna þegar
hann var í heimsókn, stilling hans og
virðuleiki dró niður í skarkalnum;
það var ekki hægt að vera með læti
nálægt honum. Eyjólfur dillaði ekki
börnum, hann brá sjaldan svip en
lyfti brúnum þegar hann gladdist yf-
ir sakleysi barnshugans og brá fyrir
brosi í munnvikunum yfir uppátækj-
um þeirra. Því hef ég best kynnst í
samskiptum hans og sonar míns hve
Eyjólfur var í raun bamelskur. Son-
ur minn, Eyþór, er svo gæfusamur
að eiga sama fangamark og frændi
hans og þess hefur hann löngum
fengið að njóta. Frændi var iðulega
að gauka að honum einhverjum gjöf-
um með fangamarkinu E.J. eins og
bréfahníf af hreindýrshorni og ýmsu
öðra. Og þeir áttu margar góðar
samverustundir hvort sem það var
við vinnu úti í garði eða á leið út í búð
að kaupa meðlæti með kaffinu. í
augum sonar míns var Eyjólfur
frændi hinn eini sanni afi og ég held
að Eyjólfi hafi ekki mislíkað að láta
barnið titla sig þannig enda má
segja að Eyþór beri nafn hans sem
og nafn bróður hans, Þóris heitins
sem fórst með vélbátnum Mumma
undan Vestfjörðum fyrir hartnær
fjörutíu áram.
Eyjólfs er sárt saknað og hann
skilur eftir sig tómarúm sem aldrei
verður fyllt en minning hans lifir,
virðing mín fyrir honum mun aldrei
þverra. Ég segi, sæll að sinni, kæri
Eyjólfur minn, við hittumst fyiir
handan.
Ágústa og Eyþór.
PÉTURJÓN
STEFÁNSSON
+ Pétur Jón Stef-
ánsson fæddist á
Ólafsfirði 22. apríl
1909. Hann lést 6.
ágúst síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Sauðárkróks-
kirkju ll.ágúst.
Jæja, elsku afi
minn, nú ert þú kom-
inn á betri stað þar
sem þér líður miklu
betur, en það verður
erfitt fyrir mig að
sætta mig við að þú
komir ekki aftur. Þeg-
ar Regína systir hringdi í mig á
sunnudagsmorguninn og sagði mér
að þú værir dáinn komu margar
minningar upp í hugann og ég fór
að hugsa um það þegar ég kom í
heimsókn til ykkar
ömmu og þú gafst þér
alltaf tíma til að setj-
ast niður með mér og
spila eða búa til ka-
stala úr spilunum og
auðvitað færði amma
mér ís eða nammi! Þú
varst alltaf svo góður
og dekraðir mikið við
okkur barnabörnin
þín.Þú varst líka alltaf
svo glaður og vildir
engum illt.
Um jólin 1997
veiktist þú fyrst og
það var skrítið að
geta ekki komið hvenær sem er og
spilað við þig. Þú veiktist alltaf
meira og meira og svo fyrir ári
héldum við að þetta væri að taka
enda hjá þér en svo var ekki, þú
gafst ekki svo auðveldlega upp en
þó veiktistu meira og meira. Síð-
ustu dagarnir voru langerfiðastir,
þú svafst í rúmlega þrjá sólar-
hringa áður en þú fórst og við
vissum alveg að nú væri þetta að
enda hjá þér en maður var samt
engan veginn tilbúinn að leyfa þér
að fara.
En vonandi líður þér vel þar
sem þú ert núna, hvíldu í friði og
bið ég guð að blessa þig, elsku afi
minn.
Far þú í friði,
friður guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
Hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku amma, ég vil votta þér
mína dýpstu samúð og segja þér
að mér þykir ofsalega vænt um
þig. Guð veri með þér.
Þín sonardóttir,
Sylvía Dögg Gunnarsdóttir.
Frágangur
afmælis-
og minn-
ingar-
greina
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin,
vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt,
að disklingur fylgi útprentun-
inni. Það eykur öryggi í
textameðferð og kemur í veg
fyrir tvíverknað. Þá er enn
fremur unnt að senda grein-
arnar í símbréfi (569 1115) og
í tölvupósti (minn-
ing@mbl.is). Nauðsynlegt er,
að símanúmer höfundar/send-
anda fylgi.
Um hvern látinn einstakl-
ing birtist formáli, ein uppi-
stöðugrein af hæfilegri lengd,
en aðrar greinar um sama
einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við með-
allínubil og hæfilega línu-
lengd, - eða 2.200 slög (um 25
dálksentimetra í blaðinu). Til-
vitnanir í sálma eða ljóð
takmarkast við eitt til þrjú
erindi. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
GUÐRÚN SIGRÍÐUR
KONRÁÐSDÓTTIR
+ Guðrún Sigríður
Konráðsdóttir
fæddist í Reykjavík
4. nóvember 1919.
Hún lést á Land-
spítalanum - há-
skólasjúkrahúsi f
Fossvogi 11. júlí síð-
astliðinn. Guðrún
var jarðsungin í
kyrrþey frá Foss-
vogskapellu 18. júlí.
Mig langar með
nokkrum orðum að
minnast hennar Guð-
rúnar S. Konráðsdóttur eða henn-
ar Dúnu í Hlíðargerðinu. Ég var
átta ára gömul þegar ég flutti á
Sogamýrarblettinn og byrjaði í
Breiðagerðisskóla. Fljótlega
kynntist ég æskuvinkonu minni
henni Auði dóttur hennar og höf-
um við verið vinkonur æ síðan þó
höf og lönd hafi skilið okkur að.
Það var oft notalegt að sitja við
eldhúsborðið í Hlíðargerðinu, en
þar áttu Dúna og Pétur með allan
barnaskarann lengst af heimili.
Við Auður sátum oft og spjölluðum
við Dúnu um allt mögulegt sem við
vorum að bralla vinkonurnar og
þrátt fyrir stórt heimili gaf Dúna
sér alltaf tíma fyrir okkur og hafði
lúmskt gaman af allri vitleysunni
sem okkur gat dottið í hug og allt-
af var stutt í hlátur-
inn hjá henni. Það var
einhvern veginn þann-
ig, að við gátum alltaf
sagt henni allt.
Auður gifti sig ung
eða 17 ára gömul eig-
inmanni sínum og
fluttist til Ameríku.
Þrátt fyrir það datt
kunningsskapur okk-
ar Dúnu aldrei niður,
hún fylgdist alltaf
með mér í gegnum öll
árin. Þegar sonur
minn Stefnir var að-
eins fimm mánaða
bauð hún mér að hafa hann á með-
an ég færi í heimsókn til Auðar, en
þá bjó hún í Tampa í Flórída.
Þetta var í byrjun ársins 1969.
Þáði ég það og var hann hjá henni
í góðu yfirlæti í þrjár vikur og er
ég henni ævinlega þakklát fyrir
það. Það var eins og það væri ekk-
ert mál að bæta við einu barni.
Nú þegar Dúna er farin er ég
þakklát fyrir að hafa þekkt hana
og eftir lifir minningin um góða
konu sem yljaði mér oft um hjarta-
ræturnar í þau 45 ár sem kynni
okkar stóðu yfir. Ég votta Pétri og
öllum ástvinum hennar samúð
mína og bið Guð almáttugan að
blessa þau öll.
Særún Sigurgeirsdóttir.