Morgunblaðið - 21.10.2000, Qupperneq 55

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
LAUGARDAGUR 21. OKTÓBER 2000 55
1

:' i
þegar afi lést eftir erfið veikindi fyrir
10 árum og ég veit að það hefur oft
verið einmanalegt á Hlíðarveginum
þessi ár sem amma bjó ein. Það var
samt tómt mál að tala um að flytja
frá Siglufirði. Á Siglufirði var hún
fædd og uppalin, þar átti hún sitt
heimili, þar hvíldi afi og þar vildi hún
eyða ævikvöldinu.
í dag, 21. október, verður amma
Fríða borin til hinstu hvíldar við hlið
afa Sverris á Siglufirði. Ég er þakk-
lát fyrir allar góðu stundimar sem
við áttum saman og þær geymi ég í
minningunni.
Fríða Jónasdóttir.
Það var miðvikudagskvöld, við
vissum að þinn tími var að koma, síð-
ustu vikumar vom búnar að vera þér
mjög erfiðar og þú þráðir hvíldina
sem dauðinn myndi veita þér. Samt
fylltist ég trega þegar síminn hringdi
og ég vissi að lífi þínu hér með okkur
væri lokið. Þó að langt væri á milli
okkar tókst þér alltaf að koma til
skila væntumþykju þinni, hlýtt faðm-
lag og silkimjúkur vangi þinn þegar
þú tókst á móti okkur eða kvaddir,
fallegt jólakort, og þó að ég talaði
bara við þig í gegnum símann kvadd-
irðu alltaf með orðunum „Megi Guð
vera með ykkur.“
Ég man eftir því að einu sinni varð
ég eftir á Sigló þegar mamma og
pabbi fóru heim, amma Fríða bakaði
ekta súkkulaðiköku og bar hana á
borð með ekta súkkulaði. Amma bjó
líka til það besta skyr sem ég hef
smakkað, hrært út með rjóma og
miklum sykri, alveg eins og lítil sjö
ára telpa vill hafa það. Einu sinni
komuð þið afi út í Eyjar og þú settist
niður með mér og hlustaðir á hvað
allar dúkkumar mínar hétu, hjálpað-
ir mér að greiða þeim, klæða þær í
fín föt og stilla þeim svo aftur upp í
herberginu mínu en eins og eigand-
inn þá voru þær ekki svona fínar
lengi. Já, samverustundirnar vora
kannski ekki eins margar og við
hefðum viljað en minningarnar eru
mér dýrmætar.
Nú eru þið afi saman á ný og ég
trúi því að þið séuð hamingjusöm á
himnum, mig langar að kveðja þig
með þínum orðum og bæninni sem
þú kenndir mér.
Vertu yfir og allt um kring,
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginnyfirminni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Elsku amma Fríða, megi Guð vera
með þér.
Þín
Herdís Rós.
dóttur, árið 1966 og eignust þau tvo
syni; Eyþór búsettan í Hlíðarbæ 14 í
Hvalfii’ði og Unnar sem búsettur var
á Akureyri. Hann lést af slysförum
árið 1996 um borð í fiskiskipinu Þor-
steini frá Akureyri þar sem hann var
skipverji. Það varð þeim þungbær
missir.
Arnór hóf störf hjá Rafmagnsveit-
um ríkisins á Sauðárki’óki árið 1964
sem vélstjóri við Gönguskarðsár-
virkjun og gegndi því þar til hann lét
af störfum 1995. Þá hafði sjúkdómur-
inn sem hann gekk með þróast svo að
hann bar starfsorkuna ofurliði.
Aldrei heyrði ég hann æðrast yfir
veikindum sínum, enda var honum
tamt að bera ok sitt í hljóði.
Kynni okkar Arnórs hófust haust-
ið 1981 þegar ég var ráðinn til að sjá
um rekstur Rafmagnsveitna ríkisins
í Skagafirði. Stuttu áður hafði ég
komið til að skoða aðstæður og tók
Arnór á móti mér og kynnti mig fyrir
starfsfólki og aðstæðum á þann hátt
sem honum var lagið og verða þessi
fyrstu kynni mér ævinlega í minni.
Eg var að koma inn í mótaðan vinnu-
stað með ríkjandi hefðum, þar sem
Arnór lék eitt aðalhlutverkið í að
annast daglega umsjón með Göngu-
skarðsárvirkjun sem á þeim tíma
skipaði stóran sess í þeirri þjónustu
við samfélagið sem fyrirtækið annað-
ist. Araór gerði sér ljósa grein fyrir
þeirri ábyrgð sem á honum hvíldi.
Mér varð því fljótlega ljóst að virkj-
unin var í góðum höndum. Vélbúnað-
ur virkjunarinnar var gamall, frá
1949, og-þurfti því árvekni til að
+ Guðríður Frið-
rikka Þorleifs-
dóttir, fyrrum hús-
freyja í Viðfirði,
fæddist að Hofí í
Norðfirði 4. nóvem-
ber 1908. Hún lést í
Fjórðungssjúkra-
húsinu í Neskaup-
stað 14. október síð-
astiiðinn. Guðríður
var dóttir hjónanna
Guðfinnu Guð-
mundsdóttur og
Þorleifs Torfasonar.
Systkini hennar
voru tólf og hún
sjöunda í röðinni. Eftir lifa tví-
burasysturnar Óla og Sigur-
björg og bróðir þeirra Stefán.
Árið 1930 giftist Guðríður
Þórarni Viðfjörð Sveinssyni frá
Viðfírði, f. 8. júlí 1902. Hann
fórst af slysförum 2. október
1936. Börn þeirra eru: 1) Sveinn,
f. 12. ágúst 1930. Eiginkona
hans Guðrún Sigurðardóttir.
Börn: Sigurborg Jónína, Guðríð-
ur Anna og Þórarinn Guðni.
2) Þorgeir Víðir, f. 9. mars
1933, ókvæntur og
barnlaus. 3) Ólöf
Erla, f. 8. septem-
ber 1934. Eiginmað-
ur hennar er Hjalti
Auðunsson. Börn:
Guðríður, Sigríður,
Þórarinn Viðar og
Auðunn Guðni. 4)
Freysteinn, f. 26.
desember 1935.
Eiginkona hans er
Steinunn Stefáns-
dóttir. Börn: Páll,
Ingvar, Guðlaug
Stefanía og Ólína.
Guðríður giftist
árið 1952 Guðna Þorleifssyni frá
Naustahvammi, f. 4. október
1914, sem dvelur nú á
Fjórðungssjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað. Sonur þeirra er Þóra-
rinn ViðQörð, f. 3. júní 1949.
Eiginkona hans er Katrín Gróa
Guðmundsdóttir. Börn: Laufey,
Þórfríður Soffía og Ægir Guð-
jón.
Utför Guðríðar fer fram frá
Norðfjarðarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Ástkær móðir okkar er látin. Hún
varð að lokum að láta undan baráttu
við illvígan sjúkdóm, enda aldurinn
orðin hár. Það var ekki í hennar eðli
að kvarta, hvorki þá né yfir þeim
byrðum sem lífið lagði henni á herð-
ar.
Það er erfitt að setjast niður og
skrifa minningargrein um móður
sína því minningarnar eru svo marg-
ar. Okkur er er efst í huga að þakka
læknum og hjúkrunarfólki frábæra
umönnun og öllu samferðafólkinu í
Breiðabliki ánægjulegar samveru-
stundir.
Þyngstur er missir eiginmanns
hennar, Guðna Þorleifssonar, og
biðjum við honum Guðs blessunar.
Hjartans þökk fyrir allt og allt. Guð
geymi þig.
Þú áttir þrek og hafðir verk að vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og hðrð.
Þú vaktir yfir velferð bama þinna.
Þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varstu gædd þeim góða anda,
sem gefur þjóðum ást til sinna landa
og eykur þeirra afl og trú.
halda honum gangandi. Díselvélarn-
ar voru á þessum tíma varavélar fyr-
ir kerfið og var hann einkar laginn
við að lagfæra það sem betur mátti
fara og hafði það sem gerir vélstjóra
að góðum vélstjóra, næma tilfinn-
ingu fyrir ástandi véla. Ailtaf var
hann mættur fyrstur manna ef eitt-
hvað bar út af, sem oft var, og eru
ferðir hans að nóttu í misjöfnum
veðrum margar. Marga illviðrisnótt-
ina hélt hann til á staðnum þegar að-
stæður voru slæmar. Eftir að Arnór
lét af störfum var gott að geta leitað
ráða hjá honum þegar á þurfti að
halda. Hann bjó yfir reynslu sem ný-
ir starfsmenn nýttu sér þegar á
þurfti að halda.
Arnór var einn af þessum mönnum
sem allt lék í hendi og var gaman að
koma í kjallarann á Birkihlíð 16 og
skoða smíðisgripina sem hann vann í
rennibekk sem hann átti og eru þeir
til vitnis um hagleik hans og listfengi.
Arnór og Sigurbjörg ferðuðust
mikið, áttu húsbíl haglega útbúinn
sem þau gátu haldið til í á ferðalög-
um sínum um landið. Vart var að
finna þann stað á landinu sem þau
höfðu ekki komið á og oft var Arnór
spurður ef landafræðiþekkingu okk-
ar samstarfsmanna hans þraut og
stóð þá sjaldnast á svari. Nú er Arn-
ór lagður af stað í ferðina miklu um
þær lendur sem eru utan sviðs eftir-
lifenda. Góða ferð Arnór og þakka
þér samfylgdina.
Fjölskyldunni vil ég votta mína
dýpstu samúð.
Jóliann Svavarsson.
En það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum - eins og þú.
Eg flyt þér, móðir, þakkir þúsundfaldar,
og þjóðin öll má heyra kvæði mitt.
Er Islands mestu mæðurverða taldar,
þá mun það hþóma fagurt, nafnið þitt.
Blessuð sé öll þín barátta og vinna,
blessað sé hús þitt, garður feðra minna,
sem geymir lengi gömul spor.
Haf hjartans þakkir, blessun bama þinna,
- og bráðum kemur eilíft vor.
(Darið Stef.)
Börnin.
Elsku amma!
Okkur systkinin frá Hafnarfirði
langar að kveðja þig með fáeinum
orðum. Fyrsta minning okkar systr-
anna er þegar við þriggja og fjög-
urra ára komum austur. Þá voru kýr
og kindur í Naustahvammi og við
fórum með þér í fjósið og horfðum á
þig mjólka kýrnar og svo fengum við
að reka kýrnar í hagann. Seinna þeg-
ar við stækkuðum og strákarnir
bættust í hópinn var gaman að læð-
ast inn í geymsluna undir súðinni þar
sem hægt var að laumast milli her-
bergja, húsið var eins og ævintýra-
höll.
Það var svo gaman að spjalla við
þig um gamla daga, þegar þú varst
að alast upp í Hofi í Norðfjarðar-
sveit, þú sagðir okkur að þú hefðir
aldrei átt heima í torfbæ þegar þú
varst lítil, og að þú hefðir alltaf verið
svo mikil pabbastelpa þegar þú varst
að alast upp, einhvern tíma hafðir þú
átt að fara út að gera eitthvert verk
en þú þorðir ekki, því þú varst svo
myrkfælin en fórst samt því þú vildir
ekki láta pabba þinn sjá að þú værir
hrædd. Svona var allt þitt Mf, þú lést
aldrei bugast, varst alltaf svo sterk
þegar á móti blés.
Þú sagðir okkur að það hefðu ver-
ið mikil viðbrigði þegar þú fluttir í
Viðfjörð, þai’ hefði lífsbjörgin verið
að mestu úr sjónum en á Hofi var
mikið ræktarland.
En þú hafðii’ gifst inn í stóra fjöl-
skyldu og nóg var að gera, þið og
tengdafjölskylda þín byggðuð stórt
íbúðarhús í Viðfirði, en því miður
misstir þú fyiTÍ manninn þinn, afa
okkar, á svo hryggilegan hátt þegar
bræðurnir drukknuðu og þú stóðst
ein eftir með fjögur ung börn. Þá
gekkst þú í búnaðarfélagið ein
kvenna, fékkst lán fyrir efni í girð-
ingar hjá Versluninni á Neskaupstað
í gegnum búnaðarfélagið, því ekki
þýddi að gefast upp. Þú náðir að
halda börnunum þínum hjá þér og
koma þeim til manns.
Svo kynntist þú Guðna afa, þeim
eina afa sem við systkinin kynntumst
og þið áttuð einn son sem einnig ólst
GUÐRÍÐUR
FRIÐRIKKA
ÞORLEIFSDÓTTIR
upp í Viðfirði, en svo fluttust þið í
Naustahvamm þaðan sem bernsku-
minningar okkar eru.
í lokin viljum við þakka þér alla
sokkana og vettlingana sem þú send-
ir okkur og barnabarnabörnum þín-
um, þannig yljaðir þú okkur öllum þó
fjarlægðir væru miklar.
Amma, það er margs að minnast á
kveðjustund en nú ert þú komin til
Þórarins afa, kannski sitjið þið og
rifjið upp liðnar samverustundir.
Guð veri með þér amma.
Þín barnabörn,
Guðríður, Sigríður, Þórar-
inn og Auðunn Guðni.
í dag, laugardaginn 21. október,
verður jarðsungin frá Norðfjarðar-
kirkju frænka mín og vinkona sem
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað 13. október sl.
Stundum kemur maðurinn með
ljáinn manni á óvart en ekki í þetta
skipti því það hafði legið í loftinu síð-
ustu vikurnar í hvað stefndi. Ótrú-
lega margar af mínum fyrstu minn-
ingum eru tengdar Guðríði
Þorleifsdóttur, annars þekkti ég
hana bara sem Guju í Nausta-
hvammi og heyrði hana aldrei kall-
aða annað. Ferðir með mömmu í Við-
fjörð til Guju og Guðna meðan þau
þjuggu þar eru í minningunni sem
ævintýraferðir og ævintýraljómann
sköpuðu þau góðu hjón með sinni
barnelsku og hlýju. Þegar Guja varð
níræð fyrir tæpum tveimur árum
fékk ég vinkonu mina Jósefínu Þórð-
ardóttur sem nú er látin til að búa til
vísu fyrir mig til Guju um minninga-
brot tengd henni, ég held að þessi
vísa lýsi vel hug mínum til hennar og
læt ég hana fylgja hér með.
Hugann leita læt til þín
ljúfagóðafrænkamín
það væri margt að minnast á
mínum æskudögum frá.
Eitt er helst í huga skín
hlátur oft það vekur minn
þaðvarútafærintýri
er átti ég rið skorsteininn.
Um það rita enginn skyldi
önnur en þú sem vissir allt
það lá allt í þagnargildi
það var ekki neinum falt.
Gefi þér drottinn gæfu og þor
og gangi þér allt í haginn
heilli að stíga happaspor
tii hamingju með daginn.
(J.Þ.)
Guja var sérlega heilsteypt, vel
gefin, hlý og góð kona. Hún var
margfróð, hafði góða frásagnargáfu
og var hreinskilin bæði um fólk og
málefni. Það var alltaf hlýtt í orðsins
fyllstu merkingu í Naustahvamm-
seldhúsinu, bæði frá olíueldavélinni
og húsmóðurinni, þangað var gott að
koma og enginn fór þar svangur frá
borði. Þótt ég muni ekkert nema’
skemmtilegt og gott um hana vissi
ég alltaf að hún var búin að reyna
margt og lífið var henni ekki alltaí
dans á rósum. Þó trúi ég því að ham-
ingjustundirnar hafi verið miklu
fleiri. Guja eignaðist fimm mann-
vænleg börn, sem hafa fært henni
mörg barnaböm og mikla hamingju,
að öðru leyti ætla ég ekki að fara yfir
lífshlaup hennar, til þess eru aðrir
betur fallnir.
Guðni minn, ég veit að söknuður
þinn er mestur þar sem þið voruð
alltaf saman, en fagrar minningar
um svo góða konu munu hlýja þér
eins og okkur öllum um ókomna tíð.
Við Guðrún og krakkarnir vottum
þér og þínu fólki okkar dýpstu sam^
úð.
Eiríkur Ólafsson.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að diskl-
ingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar
til blaðsins í bréfasíma 569 1115, eða á net-
fang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt
er, að símanúmer höfundar/sendanda fylgi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd grein^
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðal-
línubil og hæfilega línulengd - eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
t
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, og
langamma,
MARGRÉT ELÍSABET HJARTARDÓTTIR,
Fannborg 8,
Kóparvogi,
lést á Landspítalanum Fossvogi að kvöldi
19. október
Hjörtur Bjarnason, Guðrún Sigurjónsdóttir,
Halldóra Bjarnadóttir, Ragnar Ingimarsson,
Margrét K. Bjarnadóttir,
Svandís Bjarnadóttir, Ólafur Karvel Pálsson,
Guðrún Bjarnadóttir, Geir Lúðvíksson,
Ingimar Bjarnason, Rut Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Faðir okkar,
STEINÞÓR GUNNAR MARTEINSSON
frá Fáskrúðsfirði,
lést fimmtudaginn 12. október.
Jarðarförin fór fram í kyrrþey.
Marteinn Steinþórsson,
Valdimar Steinþórsson,
Arndís Steinþórsson.
t
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
SESSELJA DAVÍÐSDÓTTIR,
Álfalandi 5,
sem lést mánudaginn 16. október, verður
jarðsungin frá Bústaðakirkju mánudaginn
23. október kl. 10.30.
Inga Karlsdóttir, Gunnar Jónasson,
Jónas Þór Gunnarsson, Sesselja Dagbjört Gunnarsdóttir.
t