Skírnir - 01.01.1875, Qupperneq 66

06
ÍTALÍA.
höfSingja hvers viS annan. þó er mart í Evrópu nú svo viS sig
vaxiö, a5 þeir þvi aS eins kynnu aS hafa ráSherra sina meS
sjer, þá sem stýra utanríkismálum, ab ferSirnar sjeu engu síSur
til þess farnar aS bera sig saman um ýms mál og tilfelli. Yiktor
konungur og synir hans, ásamt konum þeirra, hirSmönnum, ráS-
herrum og öSru stórmenni, tók á móti keisaranum me8 mikilli
viShöfn og vináttu, og öll Feneyjaborg var i bezta skrúSi sínu
og öll uppljómuS þau kvöld, sem keisarinn dvaldi þar. þa8 er
sagt, aS sá viSbúnabur hafi veriS hafSur á Markúsartorginu, aS
því var komið undir þekju og breytt í feikna mikinn og fjöl-
skreyttan sal. þetta er fyrsti stórhöfSingjafundurinn í ár, en
talaS er um marga fleiri.
Af nafnkenndari mönnum, sem hafa látizt, nefnum vjer:
Niccolo Tommaseo, frægan fræSimanu og rithöfund, sem
1848 rjezt í flokk þjóSvaldsmanna og þeirra allra, sem þá vildu
leysa ættland sitt úr fjötrum Austurríkis. Hann var þá i Feneyjum,
og sat ásamt vini sínum, enum valinkunna og þjóSfræga Manin, í
varShaldi, en lýSurinu braut þaS upp og leiddi þá út. Manin
varS forseti þjóbveldisins (Feneyja) og Tommaseo tók viS utan-
ríkismálum. Eptir þaS aS Feneyjar höfSu gefiS upp vörnina,
fór hann af landi og var um tíma á Korfu (ftöku). Hann bjó
siSar í Turin og seinast í Florens, og gaf sig allan viS ritstörf-
um. Eptir hann liggja sagnarit, málfræSisrit og skáldrit. þegar
hann dó var hann 72 ára aS aldri. — Luigi Dembruis de
Nevache, forseti öldungarráSsins í Rómaborg. Hann var stjórnar-
forseti Karls Alberts, þegar hann veitti stjórnarbótina 1848, og
undir henni stendur nafn hans, og síSar skrifa&i hann undir
annaS mikilvægt skjal, friSarsamninginn í Ziirich 1859, þar sem
LangbarSaland var tengt viS Sardiníu og grundvöllurinn var lagSur
undir sameining allra ítalskra ríkja.