Skírnir - 01.01.1875, Side 91

ÞÝZKALAND.
91
gramizt svo mjög vi8 Bismarck út af kirkjulögunnm nýju. En
sveinn þessi var kaþólskrar trúar, þó honum væri ekki góBur
vitnisburSur borinn fyrir trúrækni e8a kirkjugöngur. Annars
hafSi hann misjafnt orð á sjer fyrir óþjálgu og harSlyndi, og
hafSi víðast átt illa vært. Hann var frá Magdeborg. þó orS
Kulmanns gæfu grun um í fyrstu, a8 rá8 hans mundi undan
annara (o: kaþólskra manna) rifjum runniS, þá hefur þó ekkert
or8i8 um þa8 sannaS, en í rannsókninni sagði hann þa8, ah
kaþólski flokkurinn á þingi og utanþings væri sá, sem hann vildi
fylla. Sí8ar gáfu þau orð sveinsins tilefni til mesta storms á
þinginu. J>á var talað um tilhlutun Bismarcks til útlendra mála
(einkum SpánarstríSsins), en einn maSur minntist þá og á tilræSiS í
Kissingen. Bismarck innti þa8 þá eptir, sem Kulmann haf8i sagt,
og sag8i, a8 mi8flokkinum væri ekki láandi, þó hann vildi hreinsa
sig af öllum mökum vi8 Kulmann, en þa8 væri leiSinlegt, a8 sá garpur
vildi fyrir hvern mun „halda sjer i kjóllöf" mi8flokksskörunganna.
Yi8 þessi or8 ger8ist svo mikill sveimur, ys og óhljó8 á þinginu,
a8 menn höf8u aldri fyrri sje8 dæmi ti), en sumir æptu hva8
eptir anna8 „fý!“ í m'iðflokknum. J>á voru flestir reiSir, en um
Bismarck er þa8 sagt sjerílagi, a8 menn hafi aldri sje8 hann
me8 meiri reiSisvip enn þá, þegar hann endurtók þau orS sí8ar,
sem verst líkaBi vi8. — J>ó stjórnarflokkurinn ger8i hjer mikinn
róm a8 or8um kansellerans, þá var sem mörgum þætti nóg um,
og skömmu sí8ar snerust liSar hans svo öfugt viS í ö8ru máli,
a8 þeir fylgdu þar klerkasinnum í miBflokkinum. Kitstjóri
klerkablabsins (Germaníu), Majunke, sem fyr var nefndur, var
tekinn fastur fyrir ritfrekju sína, en sökum þess, a8 hann var
þingmaBur, var bori8 upp, a8 þeirri grein skyldi breytt í lög-
nnum , sem þessbáttar tilfelli varSar, og í hennar sta8 sett, a8
engan megi í fangelsi setja, þann sem á sæti á þinginu, utan
leyfi þess sje á8ur til þess fengi8. Rá8herrarnir stó8u hjer
ör8ugt á móti, en allt um þa8. gekk sú uppástunga fram vi8
atkvæ8agrei8sluna. Vi8 a8ra atrei8 fór á sömu lei8, en þá sagSi
Bismarck af sjer. Vi8 þetta var3 öllum hans liSum heldur enn
ekki hverft, en mi8flokkurinn klappaSi lof í lófa, en Windhorst
ætlaBi nú a8 láta knje fylgja kviSi, og bar upp, a3 þaS fje
skyldi strykaS út úr útgjaldabálki utanríkisstjórnarinnar, sem