Skírnir - 01.08.1905, Page 2

194
Noregs hvöt.
sék í sýn inn frána
»snarþátt Haralds áttar«;
heyri rymja rómi
Raumelti Þambarskelfis.
Stend ek á önd ok undrast
enn irieir, því ek heyri
öll sé eitt in snjalla
alþjóð Dofra sala!
Aldri liefr of aldir
áðr á þessu láði
æðri hlegit at Ægis
Unni hvítasunna.
Segja nú við Svía
sóknramir Norðmenn: »Amen
»Heima krefjumst hafa
»heil ráð — engu deila!
»Því at frjálsborit frelsi,
»fult vald, tíð ok aldii',
»þrálynd heimtar Þrænda
»þjóð í guðamóði!« —
Nernið mál er ek mæli,
megir Fróns, ok þegið
(brjóti bág við þrætu
börn und leiðarstjörnu!):
Hel er oss ef á liala
heims því eina gleymum:
sannan samhug inna
senn, þanns Norðmenn kenna
Því at aldri of aldir
áa rnarki náum,
þrítugt bjarg nema brjóti
bragnar goðamagni.