Skírnir - 01.12.1907, Page 1

Stephan G. Stephansson.
Eftir
Guðmund Friðjónsson.
IV.
Stephan er ekki margmált ástaskáld. Þau kvæði eru
fá til á prenti eftir hann. En hann er þar með sama
markinu brendur, sem annars staðar: djúpur og dulur.
Astavísur til Islands
sáust fyrst eftir hann og einar sér þess háttar kvæða.
Svo margt var búið að yrkja um Fjallkonuna, áður en
Stephan náði tökum á skáldgyðjunni, að vænta mátti þess,
áð honum mundi verða leit að nýjutn efnum og fágætum
i því landi. En fyrsta vísan í því kvæði ber þess ljósan
vott, að kvæðið er engin eftirherma né uppsuða úr annara
Jeifum:
»Minn ljóðgöngull hugur um hánorður leið
mig hrífur að ættjörðu minni,
þar vorsólin 1/sir um lágnættis skeið
sem ljóshvel í útl'jarða mynni.
Eg vaki um nótt er í norðrinu skín
þér náttsól á andvöku-göngum,
og ástaljóð kveð eg nú ísland til þín,
sem óma í vormorgun-söngum,
og sendi þau titrandi að eyrum þér inn,
með árgölum vorsins, um húsgluggann þinn.
19