Skírnir - 01.12.1907, Qupperneq 46

334
Völuspá.
lofti« bendir þó líklega helzt á það, hvernig horninu var
haldið, þegar blásið var í það. Mjórri endinn er við munn
blásanda, auðvitað, en hinn endinn hefur staðið beint upp,
alveg eins og lúðrunum gömlu hefir verið lialdið, en þeii
eru gerðir sem horn. Blásturinn merkir að nú muni bar-
dagi hefjast og er með honum kallað á alla þá sem vilja
berjast og hjálpa goðum og mönnum, eins og þegar blás-
ið var til samlögu. Mjötuðr merkir tortíming, hér s. s,
ragnarökr; k y n d i s k ætti helzt að vera s. s. tendrast,
er tendraður, þ. e. tortímingin lifnar, byrjar, (við hljóðin
úr horninu). Oðinn fer og spyr höfuð mímis til ráða.
Þetta kemur heim við sögu Snorra í Heimskringlu; hann
segir þar, að Vanir hafi höggvið höfuð af Mími og sent
það Oðni, en hann lxafi smurt það jurtum og haldið því lifandi
og hafi það því getað talað og gefið honum ráð. I þessu
drápi mímis liggur líka afturför og heimshrörnan, þvi að
mímir hélt Yggdrasilsaski við með þvi að ausa yfir hann
vatni úr brunninum og aur (segir Snorri), en þegar því
starfi linti, hlaut askinum að fara aftur. Nú skelfur hann
og ymur og bendir það á sama óróann. J ö t u n n 1 o s n-
a r á líklegast við Fenrisúlfinn, úlfurinn er eiginlega jöt-
unn í úlfslíki, og mátti vel kalla hann jötun. En virki-
legur jötunn í böndum þekkist annars enginn, því að
varla getur verið átt við Loka og hann nefndur svo.
Síðari helmingur þessarar vísu er óskilinn, einkum 2 síð-
ari vísuorðin. Svo kemur stefið aftur hæfilega áhrifamik-
ið rótt á undan lýsingu bardagans sjáli's, eius og það kem-
ur líka á eftir henni (57. v.)
I þessum kafia er þá lýst ragnarökri (48.—56. v.>
Fyrst eru nefndir fjandmenn goðanna, er koma fram á vig-
völlinn, og eru það alt jötnar; Hrymr, hinn eiginlegi
jötnahöfðingi, kemur austan og ekur með lindiskjöld fyrir
sér; nafn hans merkir hrumur og táknar ástand jötna
yfir höfuð og að þeir séu á fallanda fæti. I sambandi
við hann eru nefndir miðgarðsormur og örninn, þ. e.
Hræsvelgur (jötunn i arnarham, stormjötuninn). Naglfar
er sama skipið sem átt er við í næstu vísu (49. v.) Á