Skírnir - 01.12.1907, Qupperneq 61

Agrip af sögu kvenréttindahreyfingarinnar.
349
kormr pólitískan kosningarrétt. Og 1892 fengu allar kon-
ur sem gjakla skatt sömu réttindi.
11 a 1 í a, sem um langan aldur var vagga allrar
menningar heimsins, og hefir enn þá að geyma. þau auð-
sefi listanna, sem allar þjóðir dást að, veitti líka dætrum
sínum snemma á öldum mjög mikil stjórnarfarsleg og
horgaraleg réttindi. Margar konur þeirra tíma urðu frægar
fyrir lærdóm og vísindi. Það lítur þó út fyrir, að ítalsk-
ar konur hafi um hríð mist þessi réttindi. Á 12. og 13.
■öld hafa þær þó enn aðgang að háskólum. En 1377 gaf
háskólastjórnin í Bologna út yfirlýsingu um bann gegn
því að konur fengju þar inntöku, »af því djöfullinn hefði
tælt konuna tii syndar, og konan væri þannig upphaf
alls ills í heiminum*.
Nfi er aftur risin mjög mikil kvenréttindahreyfing á
Italíu. I Róm eru allir flokkar henni meðmæltir. — Þegar
ítölsk kona giftist missir hún allan erfðarétt, en þó getur
hún fengið hann aftur, ef hún verður ekkja. Giftist ítölsk
kona útlendingi, missir hún þjóðernisrétt sinn, og hins
vegar öðlast útlend kona, sem giftist ítölskum manni,
ítalskan þjóðernisrétt. Konan er skyld að fylgja manni
sínum hvert á land og jafnvel í hverja heimsálfu sem
hann vill.
Árið 1888 fengu ítalskar konur með lögum rétt til að
sitja í fátækrastjórnum og í verzlunarráðinu. Þær máttu
hafa sérstakar undirskrifstofur, en hærra gátu þær ekki
komist. Konur eru þar kennarar bæði við alþýðuskóla
■og æðri skóla og prófessorar við háskólana. Nú er verið
alment að hækka laun kvenna við alþýðuskólana. Sömu-
leiðis eru konur við verzlanir, spítala o. s. frv.
Árið 1904 sendi kvennaráðið í Róm áskorun um póli-
tískan kosningarrétt kvenna til þingsins; það samþykti
þingsályktun í málinu, er var því mjög hliðholl. — Kven-
réttindafélög rísa þar upp í öllum helztu borgum, og allir
Suður-Italir sýnast vera. málinu hlyntir. Jafnvel klerka-
flokkurinn heflr tjáð sig þvi meðmæltan. Ýmsir prófessorar
skýra lögin þannig, að ítalskar konur hafi enn þá full