Skírnir - 01.12.1914, Qupperneq 8

344
Hefir jörðin sál?
af því hún er miklu óháðari umheiminum en þær. Ilún
felur í sér flest það sem þær þurfa að fá að. Jörðin er
eins og undursamlegt egg, sem sólin, hin mikla varphæna,
hefir orpið og klakið út.
Eitt af því sem einkennir lifandi verur er það, að
engin þeirra er að öllu eins og önnur. En um jörðina
og aðrar stjörnur má segja þetta með enn meiri sanni,
því hver maður og hvert dýr á þó marga eðlisnafna, en
hvar á jörðin, tunglið, Venus, Juppiter á sama hátt sinn
líka? Hver .stjarna er einstök eins og staður hennar i
geimnum.
Forfeðrum vorum hefir þá ekki missýnst, að jörðin
og dýrin hafa »saman eðli í sumum hlutum«, og jafnvíst
er hitt ,að þau hljóta að vera ólík að hætti, af því jörðin er
æðri vera en menn og dýr. Hún er ekki að eins stærri,
heldur er líkamsgerð hennar alt öðruvísi, sem kemur af
því hve stór hún er og hvernig þörfum hennar er háttað.
Ijíkamsgerð hverrar veru sýnir þarfir hennar. Vér þurf-
um fætur til gangs og hendur til grips, af því vér verðum
að bera oss eftir þeirri björg sem vér höfum ekki i sjálf-
um oss. Limir vorir bera þannig vott um að vér erum
ófullkomnir, sjálfum oss ónógir.. Til hvers væru jörðunni
fætur? Hún hefir ekki eftir neinu að hlaupa á föstum
velli. Völlinn og fæturna hefir hún í sér. Til hvers
væru henni hendur ? Hún þarf ekki að seilast eftir neinu
fyrir utan sig, þúsund hendur seilast eftir þúsund hlutum
á henni. Til hvers væri henni háls? Hún hefir ekkert
höfuð til að snúa, hún snýst um sjálfa sig, og mennirnir
á henni og höfuðin á mönnunum og augun í höfðunum
snúast til að bæta upp í einstökum atriðum það sem ekki
vinst með hreyfingu jarðarinnar í heild sinni. Til hvers
væru jörðunni augu og nef? Hún finnur veg sinn án
þeirra, og augun á öllum hennar dýrum vísa þeim veg
um hana, og nefin á þeim nægja til að finna ilminn af
blómum hennar. Af því að jörðin hefir þannig í sér það
aem vér þurfum að sækja út fyrir oss, þá þurfti hún ekki
limi eins og vér, og því er mynd hennar svo einföld og