Fjölnir - 01.01.1847, Side 76

70
Ó V E Ð U II.
Máninn iiann mænir svo bleikur
í myrkriö og hiiiiininn blá —
(limnian nú drunga úr noröri
tlregur yíir niyrkbláan sjá.
Vinclurinn volega æbir
og vekur upp báru her —
undarlega hvítuar nú hafið —
helbleikur niáni (lab sjer.
llræddir í felurnar ílýja
fiskar um diikkva slóft —
tveir rísa hausar úr hafi,
hræöilega Jiyrstir í blóö.
Rauðfextur raubkembingur
og rammefldur sverðfiskur hjá —
einir Jieir synda nú saman,
sólgnir í drukknaðan ná.
”Senn kemur sólin úr hafi —
sjerðu nokkurn hát eöa manu?
tvö hef jeg dægrin svo dvaliö,
að drukkuaðan engau jeg fann”.
7-