Ný félagsrit - 01.01.1853, Blaðsíða 14

14
BREF UM ISLAND.
vallasveit, og þaban fyrir Ok ofan í Borgarfjörð, og var
þaí) um sumarmálin. Hygg eg aö menn hafi sjaldan fyr
fariö svo snemma yfir þennan veg á vorum; enda var
þaS og því ab eins tiltækilegt, ab vorib var hib bezta, er
menn kunna sér ab kjása á Islandi. Ur Borgarfirbinum
fór eg vestur í Norburárdal til ab skoba Baulu, því
hún þykir öllum steinfræbingum merkilegt íjall og verb
ab skoba, þar sem hún er frábrugbin öbrum fjöllum bæbi
i lögun og hvab steinatngundina áhrærir. Baula er gjörb
af hrufugrjóti (Trachyt), hvítbleiku á lit, og eru stein-
arnir í lögun sinni allri líkir stublagrjóti, ýmist þrístrendir
eba fimmstrendir, og hafa þeir um lángan aldur vcrib
hafbir í legsteina í Borgarfirbi og Norburárdal; steinn
þessi er ekki mjög harbur og má því vel höggva Ietur
á hann, en ekki verbur letrib samt endíngargott, ef
steinninn er látinn liggja, því vatnib og loptib vinnnr
býsna fljótt á honum; slíkir legsteinar ættu jafnan ab
standa upp á endann, því þá heldur letrib sér lángtum
betur. Baulugrjótib er bæbi haganlegt og mátulegt í
steinveggi, þarsem þab er strendt, og þarf því ekki annab
en nema af endunum, eins og þurfa þykir; er þab aumt
ásigkomulag í landi voru, ab þeir menn, sem hafa slíkt
byggíngargrjót vib hönbina, skuli vera ab berjast vib
moldarveggina ár eptir ár, og öld eptir öld, sór til
margfalds skaba í öllum hlutum, en landi voru til hneisu
mebal útlendra þjóba. En þab er ekki ab búast vib, ab
neitt lag komist á slíkt hjá oss, á meban menn álíta
allan lærdóm vera innifalinn í skólalærdómnum, eins og
hann tíbkast núna, og hefir tíbkazt í mörg hundrub ár,
því á meban almenníngur álítur þab sem einkastiga til
allskonar frama, ab verba útlærbur og komast í embættis-
mannatölu, þá er engin von til, ab heldri menn hjá oss,