Ný félagsrit - 01.01.1853, Blaðsíða 168

168
UM VATNSVEITINGAR.
græba á örstuttnm tíma slettunarsár efea þá jörfc sem
ný sljettub er. Se þýfb jörb slétt í gráanda, og
nýrri mykju klínt eba dreift yfir, þá skal hleypa
eptir fáa daga vatni sem snöggast yfir hana, og
síban daglega, eba svo opt sem hægt er, og strax
sem búib er ab hleypa aptur vatninu af, skal núa
fast meb kláru yfir alla sléttuna, þetta jafnar undir-
eins ábur&in svo hann færist ofaní rótina og á milli
torfanna, sem sléttunin var þakin meb, svo snibin
gróa brábt saman og grösin festa fyrr rætur. þegar
þannig er farib meb sléttun sprettur hún samsumris
einsvel og beztu blettir í túni. þess vil eg einnig
geta, ab graslausa mela, sandbala og leirflög má
gjöra ab engi og túni á mjög stuttum tíma, meb
því ab bera fyrst á þá þykka breibslu, af mold, móbi
og sinu, láta síban færigrindur ganga yfir, og síban
hleypa vatni á svo jafnt seitli yfir. þó margt fleyra
meigi telja vatnsveitíngum til gyldis, læt eg her stab-
arnema, í vissri von um, ab reynslan sannfæri hvern
einn, sem leggur alúb á þær, um sannindi þess,
er e'g hefi bent á, og nytsemi þeirra á fleiri vegu.
B.
Til þess ab geta orbib abnjótandi þeirra hagsmuna,
sein hér á undan er minnst á ab vatnsveitíngar geti veitt,
þá þarf ab undirbúa þær fyrirfram meb lagi og hygg-
indum. Til ab undirbúa vatnsveitíngar álít eg hausttímann
hentugan, einkum þegar vel fellur.
þar sem nokkur vegur sýnist vera til ab leiba vatn á
tún eba engi verbur ab skyggnast um, hvaban þab hent-
ugast sé.