Ný félagsrit - 01.01.1853, Blaðsíða 118

118
UJl GODORD.
og mildir höfín'ngjar eru heldur aldrei nefndir í Firíia-
fylki eptir daga Arinbjarnar; en |>afe ver&ur þá og þeim
mun skiljanlegra, hvernig fornsögur norrænar svo lengi
hafa getab haldist á Islandi, þegar menn sjá, ab þab voru
einmiöt höfbíngjarnir, sem helzt föru þángaö.
Eptir ab ver nú meb dæmum höfum sýnt ab gobá
tignin á íslandi sft í upptökum sínum í hinu nánasta sam-
bandi vib fornan konúngdóm, jarldóm og hersdóm í
Noregi, þurfum ver enn abeins ab tala nokkru betur um
ebli og uppruna sjálfs konúngdómsins. Yer höfum abur
sýnt, ab allar fornkonúnga ættir í Noregi töldu sig bein-
línis komnar frá gobunum eba gobkvnjubum vættum, og
var svo í öllum löndum þar sem sama trú gekk yfir, ab
hver einstök ætt þóttist geta nefnt meb nafni hinn gob-
borna höfund sinn. , En þess utan var og til önnur al-
menn fornsaga um uppruna til alls munar á mannkyni
yfirhöfub, hvaban þríelar, hvaban frjálsir menn, og hvaban
konúngbornar ættir væri komnar. Er hvergi svo vel
sagt frá þessari sögu sem í Rígsmálum, mjög fornu
kvæbi, er eflaust hefir verib kvebib í Noregi og líkast til
á Jælamörk eba einhverjum af þeim herubum, þarsem
ættir mætast austan fjalls og vestan, og þaban sem hin
elztu kvæbi sýnast vera, er menn geta haft nokkra hug-
mynd um hvar kvebin seu *). I Rigsmálum er frá öllu
’) J>ab er merkilegt ab orbib „u n d o r n“, sem fyrst kemur
fyrir í Völuspá er htergi enn haft í daglegu máli nema á
pelamörk; þar merkir þab enn nónbil. í Rígsmálum mætti
kannske segja ab þab, sem þar segir um Dan og Danp bendti
til ab þau væri kvebin sunnan til í Noregi; en þó væri þab
mjög hæpib. Um Hyndlnljób er þab aptur vfst, ab þau verba
ab hafa verib kvebin þar, þvf þau eru npprunalega ei annab
en nættartala Óttars, er ætt átti þar og vestanfjalls; átti hann