Ný félagsrit - 01.01.1853, Blaðsíða 51

UM GODORD.
51
hinum ytra helmíng þessa lands, en gaf hinn innra hluta,
Vatnsleysuströndina sem nú er köllub, Eyvindi frænda
sínum, frá Hvassahrauni til Kvíguvogabjarga, eba Voga-
stapa sem nú heitir, og er þetta herumbil einn breppur
enn. Eyvindr bjú í Kvíguvogum (nú a&eins Vogar) þáng-
altil Hrolleifr, sem sífcan veríiur getif), skora&i á hann
til landa, en síhan í Bæjarskerjum á Rosmhvalanesi og
hefir þá Steinunn sjálfsagt enn gefif) honum land þar,
því núg var af aö taka. Sonur Eyvindar var Egill fafcir
þúrarins, en sonur eha brú&ir þess þúrarins held eg
hafi verih Ö n u n d r á Mosfelli, er þángab komst eptir
Grím Svertíngsson mág sinn. Önundr var, sem alkun-
núgt er, fafiir Skáld-Rafns, og er þaf> sagt mef) berum
orfium í Gunnlaugssögu, af> hann hafi átt gofiorfi (sjálf-
sagt afieins part) sufur um nesin, og er þá líklegast hann
hafi verif) ættafur þafian, eins og hann líka var mægfiur
og tengdur vif) mestu höffmgja þar, sem líka áttu parta
úr gof)orf)um, Moldagnúpssyni og þúrodd goba, mág
þeirra, á Hjalla. Auk þess átti hann líka son, sem hét J>ú-
rarinn, líklega þá annafihvort eptir afa sínum efia föfiur-
brú&ur, og þaf) mætti jafnvel færa margar líkur til, af)
Önundr og Eyvindr væri mjög svo skyld nöfn, efa heff)i
af> minnsta kosti verif) álitin svo í fomöld, því víst er
þab, ab þeim nöfnum opt er ruglab saman* *). þúrarinn
hodd gota- og rennur öll iiieo gulli — aldrei nokkurt Jarbneskt
vatn, þó margir hafl haldib syo síban og því miskilif) ailan
fornan skáldskap.
*) í Landnámu er faí)ir Ofeigs í Skörímm kallaííur Eyvindr,
son Hrólfs í Gnúpufelli Helgasonar magra, en í Ljósvetnfnga-
sögu Önundr. Ennþá ljósari er samblendíugurinn á Önundr
og Eymundr, sem eflaust er hiÝ) sama nafn, þvi, þegar Svfar
vildu gefa syni Ólafs skautkonungs ættarnafn fornkonúnga sinna,
köllmbu þeir hann Önund, og þó kemur aí)eins Eymundar
4*