Ný félagsrit - 01.01.1853, Blaðsíða 89
UM GODORD.
89
annar enn Ormr Stórdlfsson *), hafi verið af Hálogalandi,
og eins A r n g e i r, er nam Slettu nyrhst, faSir Odds, sem
björninn át og ákaflega var hamrammur. Er þah mjög
merkilegt, ab næstum allir, sem af Hálogalandi koma eru
kallafcir hamrammir — þeim heldu menn aö fylgdi bæ&i
ásmóSur og tröllskapur.
Yfir miSþri&júngnum hafa og rábií) menn af hinni
fornu Háleygjaætt, og eins höfðu þeirra ættmenn ríki í
Naumudal. Hákon jarl Grjútgar&sson, Herlaugssonar,
Naumdæla jarls, var, sem alkunnugt er, af ættinni, og
hann hefir au&sjáanlega átt ríki bæbi í Ömd og í þessum
þríbjúngi, þó hann sæti á Hlöbum í þrándheimi og ni&jar
hans eptir a& Haraldr hárfagri haf&i gefi& honum Strinda-
fylki til yfirsóknar. Fyrir sakir ósáttar vi& hann stökk
þórir þussasprengir úr landi, og af ofríki hans fór Lofeinn
öngull úr Önguley í mi&þri&júngnum til Islands; á Steig
í þeirri ey sög&u menn, a& á&ur hef&i búife Sigar kon-
úngur, er let hengja Hagbarfe og líka átti a& vera tengdur
Háleygjum. E y v i n d r, son Lo&ins, nam Flateyjardal og
blóta&i Gunnsteina, því þar hélt hann árma&ur sinn, ein-
hver vígálfur og Freysvinur, byggi, en sonarsonur, tians
var Finnbogi rammi. Hverir fleiri hafi farife til íslands
úr þessum þri&júngi er hvergi sagt, og kunna þó margir
a&hafa verife. Af Hálogalandi voru Alftfir&íngar ætta&ir
•) Egill Skallagrímsson, líka af hamrammri ætt og eins nákominn
frá Hrafnistumönnum og þeir, var þó haldinn sterkari enn þeir
báfeir; Grettir sög&u menu hef&i gengife næst þeim. pórólfl
telur þórfer Sjáreksson þa& til mikils ágætis, afe hann „þorfei
gánga it næsta Norfemanna gram11 (Hákoni gófea), þarsem:
„reifr gekk herr til hjörva“
hnits í Storfe á Fitjum.“