Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1855, Blaðsíða 15
15
Vátnsfirbi; hann kvongabist í annah sinn 54 ára gamall,
og fékk Jjá Onnu Ebenezersddttur sýslumanns þorsteins-
sonar frá Hjarðardal, og áttu þau 2 börn saman. Bjá
hann alla æfi í hinni fögru ey Vigur, eign sinni, og rætt-
ist á honum fyllilega „aö húsbándinn gjörir garhinn fræg-
an“; átti hann þar fagurt bú og stúrmannlegt; hann yar
hýbýlaprúbur, reisti hann timburstofu allsnotra, og prýddi
jörbina hvervetna. Hann júk þar æfearvarp, fri&aöi og
spekti fuglinn, svo a& furðu þútti gegna. Selavei&i og
hvert annab vei&ifáng stunda&i hann ávallt, svo og öll
önnur bústörf, meí atorku og sta&mikilli framsýni. Heimili *
hans var í þjú&braut, og var jafnan greibi búinn hverjum
er ab garöi kom; rausnarmaöur var hann mikill, örlyndur
er eldur lék um sængursal
sofnabi fús kjá oldnum hal.
8. þvílík Ragnhildi lund var lagin: —
Ijúfum æ búnda sínum hún
sætti meftlætift sérhvern daginn,
sol þegar gæfu skreytti brún;
veraldar einnig andköst vií)
obifu?) stúb hún hans hjá hlib.
i). Helzt er ei kyn þú hennar lei?)i
harmrúsum mörgum nú sé stráft;
hún ástsæl lif?)i, ástsæl dey?)i
öllum, sem virtu mennt og dáfc;
grátenda huggun gefti er þaí),
geymd er hún þeim í sælustaí).
10. þar, sem aft engar eymdir granda,
enga breytíng á nokkru sér,
sjáum vér fagra sali standa
súlar hjá jöfri, þangaí) er
Ijúsvængjum engils lií)in á
lýfta stríbi og böli frá.
J. þ. Th.