Árrit Prestaskólans - 01.01.1850, Qupperneq 19

prestaskólans.
19
lítil líkindi til, aft þeir græfti á aft gánga á presta-
skólann efta verfti góftir prestar. Andlega liluti verft-
ur andlega aft dæma og ávöxtum þeirra er þannig
varift, aft bágt er stundum aft benda á {)á og segja,
f>eir sjeu bjer efta f»ar; þeir spretta innanað útá vift
og þurfa því að hafa fyrir sjer timann; en guftlegur
máttur er þó aungu síftur verkandi í þeim en bin-
um, sem vjer getum sjeft og þreifaft á. En þó þaft
sje ekki beinlínis ákvörftun prestaskólans aft hæta
fjárhag prestanna, mun þaft þó koma lijer fram eins-
og annarstaftar — takist bonum annars aft ná tilætl-
un sinni — aft menntanin hefur góð ábrif á enar ytri
kríngumstæftur manna, ineft þvi bún vekur fjelags-
andann, Ijölgar aft sönnu nauftsynjum þeirra, en finn-
ur líka upp ráft til aft bæta úr jþeim og gjöra lífs-
stöðu þeirra bærilega; ríkisstjórnin metur og mikils
tillögur menntaðra manna og reynir til aft ráfta úr
vankvæftum þeirra.
Öftru máli er samt að gegna um hina, sem hafa
rjettan skilníng á tilgángi og eftli prestaskólans og
sjá, aft þaft eru andlegir ávextir, sem ætlast er til,
og sem þar á ofan unna vísindum og þykir vænt
um framfarir í andlegum efnum, en efast um, að
slikir ávextir muni geta sprottift i þessum nýja presta-
skóla. 5að er eins og jeg áftur sagfti, ætlað reynsl-
unni aft rýma burt þessum efa og gjöra úr honum
vissu á annan hvorn bóginn; vjer getum einúngis
leidt að því rök og líkur, aö prestaskólinn verði að
góftu lifti, einkum þegar stundir líða. Jeg tek þessi
orft upp aptur: einkum þegar stundir líða; þvi aft
enginn má ætla, aft bann sje, einsog borg Gufts af
himni, komin algjör niftur til vor; honum má sam-
líkja vift dálitla plöntu, sem á að gróftursetja; tíng-
an hennar er komiu undir feiti og frjófsemi jarftar-
innar, undir kunnáttu og afthlynníngu garftyrkju-
2*