Árrit Prestaskólans - 01.01.1850, Side 45

á jiýskalamli.
45
Prótestanta. Af sömu rót er og sprottin liinn mikli
ákafi að ná ullnra innundir trúarjátníngu katólsku
kyrkjunnar, hefur |)aó einkum lýst sjer þar sem
gipzt hafa saman Katólskir og Prótestantar, að kyrk-
jan liefur gjört kröfu til fmirra barna, sem getin væru
í þesskonar hjónabandi, og metið að aungu lög ann-
ara og rjettindi í því efni. Sömuleiðis hefur þessi
katólska stefna haft yndi af að kúga Prótestanta til
að 'taka þátt í kyrkjusiðum katólskra manna, og
aungan ósóma talið að mishjóða þannig trúarfrelsi
|)eirra, er knjákrops stríðið, sem sótt. var með hinu
mesta kappi í Bajaralandí, hryggilegur vottur þess.
jþessi kyrkjustefna hafði hvorki mátt eða laungun
til þess að vekja nokkurt vísinda líf, miklu fremur
hagaði hún sjer eins og lögstjórnarvald við vísindin,
beitti kúgun og ofríki við allar þær stefnur og til-
raunir í guðfræðinni sem henni þóttu á einhvern
liátt ískyggilegar. Einkum urðu áhángendur Herm-
esar háskólakennara í Bonn, sem dó 1831, fyrir þess-
ari ofsókn. Ilermes varraunar einlægur sonur kyrk-
junnar, en þegar sú kenníng lians barst til Róma-
borgar, að heiinspekilegar ástæður og röksemdafærsla
gæti betur tryggt og fest trúarlærdómana, heldur en
álit kyrkjunnar, þótti það vera hneigslanlegur lær-
dómur og páfabrjef bannfærði Ilermes. Lærisvein-
uin |hans var hoðið að fallast á dóm páfa í öllum
greinum, jafnvel þar sem hann misskildi orð Herm-
esar, og eignaði lionuni kenníngu, sem hann átti ekki.
Tveir af lærisveinuni hans Braun og Achterfeld há-
skólakennarar i Bonn sögðu sig úr embættum sín-
um af því þeir gátu ekki hlýðnast brjefi páfans, enda
hafði erkibiskupinn bannað stúdentum að sækja fyr-
irlestra þeirra.
Hinn frjálsi flokkur, sem barðist móti þessari
ramkatólsku stefnu, fekk aungu til Ieiðar komið með