Árrit Prestaskólans - 01.01.1850, Side 108

1U8
Martensen nm
fram sameiningu þá við Frelsarann, sem {)eim er
fyrirbúin í sælunnar ríki, og þó ekki einúngis þessa
sameiningu við drottinn, heldur einnig hið inni-
lega jiærleiksfjelag, sem sameina mun alla trúaða
innbyrðis í sælunnar ríki, þvi að í kvöldmáltíðinni
verða trúaðir að einum líkama, með því þeir allir,
eins og postulinn segir, eru hluttakandi í einu og
sama brauði *).
{266. yr.)
Vjer könnumst því við það, eins og Lúter, að í
kvöldmáltíðinni sje óslítandi samband helgra leynd-
ardóma andans og náttúrunnar og að Kristur allur
og óskiptur gefi þar sjálfan sig hinum nýa manni
til endurnæríngar, og þegar vjer enn fremur leitum
að nákvæmari þýðingu þessara orða: „takið og etið!
þetta er minn líkami, þetta er mitt blóð, þá kemur
nokkurskonar sýnishorn af ríki náttúrunnar, eða hinn-
ar fyrri sköpunar, í Ijós. ]>egar vjer skoðum brauð og
vín einúngis sem náttúrlega eða líkamlega fæðslu,
þá er það ekki sjálft efnið í því, sem stirkir og hres-
ir, heldur hinn ósýnilegi kraptur, sem í því er fólg-
in, hinn skapandi mátttur, sem lætur okkur bless-
ast það, því blessan merkir þar, að lífs aflið felst í
gjöfum náttúrunnar. Enda heiðíngjarnir sögðu, að
korngyðjan og vínguðinn væru sjálf nálæg í brauð-
inu og vininu og að menn neyttu þeirra undir brauði
og víni, það er að skilja, að sannarleg nautn sje
ekki eingaungu nautn enna líkamlegu hluta, heldur
hluttekníng í sjálfu lífsaflinu, því að það eitt er sann-
arlega stirkjandi og lífgandi. En af hinum opin-
beruðu trúarbrögðum vitum vjer, að Sonurinn, eða
hið guðdómlega Orð, (loyos) er hinn skapandi
*) 1 Kor. I0: 17.