Árrit Prestaskólans - 01.01.1850, Blaðsíða 113

sakramentin.
113
hvervetna í guftsftjónustunni hefur meira tillit til
sýnilegra en ósýnilegra hluta, lýsir hún því, aft hún
hefur á sjer heiftínglegan blæ. Jarárnót er kal-
vínska kenningin um kvöklmáltífiina byggð á grein-
armun þeim, sem hún gjörir á ríki náðarinnar og
náttúrunnar; en hann er svo mikill, að enda kvöld-
máltíðin skiptist í tvær þjónustugjörðir og verður
önnur þeirra á himnum og bin á jörðunni. En þessi
aðgreiníng himins og jarðar, riáðar og náttúru hefur á-
hrif á alla kalvínsku trúarkenninguna. 3?eir, sem
eru mjög vandlátir i trúarbragðaefnum, láta þvílíkt
djúp vera staðfest milli guðsríkis og heimsins, að
yfir það verður ekki komist; og þar sem katólskir
menn reyna til alstaðar í guðsþjónustu sinni að láta
andnnna veröld birtast á sýnilegan hátt, þá hneg-
ist púritanska hugarfarið svo nijög að hinu andlega
einusaman, að það vill útrýma úr guðsþjónustunni
allri sýnilegri príði og gjörir þannig oflitið úr þjón-
ustugjörð safnaðarins í samanburði við kenningu orðs-
ins. Jessbáttar guðrækni finnur ekki verulegt sam-
band milli náttúrunnar eða liins sýnilega og andans,
því þykir hið sýnilega ekki vera annað en lítilfjör-
leg fótfesta og stuðningur fyrir sálina, þegar hún á
andlegum vængjum fer að lypta sjer til guðs og bið
fegursta blóm þessarar guðrækni verður þá að sökkva
huga sínum í djúp guðlegrar veru. jiegar vjer skoð-
um kalvínsku kennínguna frá sjónarmiði annars lifs,
þá er óbætt að segja, að á henni er gyðinglegur
blær; því þó bún eigi von á upprisu líkamans og
nýum bimni og nýrri jörð, hefur liún þó nú sem
stendur bvergi neitt, er eigi skilt við þetta, heldur
er hinu yfirstandanda hvervetna tvískipt. Lúterska
kenningin um kvöldmáltiðina byggist bvorki á að-
aðskilnaði náttúru og náðar, nje á samsteypu þess,
heldur á andlegu samfjelagi himneskra ogjarðnesk-