Árrit Prestaskólans - 01.01.1850, Qupperneq 117

sakramentin.
117
játa, að í öndverðu vóru ekki skriptam.ál nje aílausn
liöfð til undirbúnings undir kvöldmáltíðina, heldur
Ijetu menn sjer Iynda sjálfsprófun þá, sem Páll
postuli hefur fyrirskipað. iþessi síðartalda lagfær-
íngaraðferð mundi nú sem stendur ná meiri hylli —
þó það kynni að verða af ólíkum ástæðum — og
eiga betur við en hin; og það yrði, ef til vill, ekki
hægt í bráð að endurlífga einslegu skriptamálin,
nema þar sem söfnuðirnir væru litlir og afskektir í
lútersku kyrkjunni.
Athugasemd. jiví mun vart verða neytað, að
skriptamálin bæta úr mikilli þörf mannlegs lijarta.
Jað er hverju orði sannara, sem Paskal segir, að
það leiðir manninn opt og einatt til rjettrar þekk-
íngar á synd sinni og stirkir hann í betrunar áform-
um, að játa syndir sínar, ekki einúngis fyrir Guði,
lieldur og fyrir einhverjuin manni. En þó menn
hafi lofað katólskuna fyrir það, að hún með skripta-
málum sínum gefur mönnum kost á að leggja af
sjer játíngu synda sinna í hjarta annars manns og
að hún er þar geymd undir innsigli lielgrar þag-
mælsku, og að honum er þar boðuð huggunarfull
synda fyrirgefníng í nafni drottins vors, þá er þó
þessurn sálar þorsta lángtum betur svalað í einsleg-
um skriptamálum lúterdómsins, heldur en hjá kat
ólskum: því að hin sanna þörf er ekki innifalin í
öðru en að lánga til að láta synda meðvitund sína
í ljósi, að skriptbera það, sem manninum liggur
þúngt á hjarta. En þetta er einmitt tilgángur eins-
legu skriptamálanna, ístað þess að prestinum erboð-
ið í hinum katólsku skriptamálum, að spyrja hvern
mann sjerílagi útí hörgul og komast eptir því, hverj-
ar og hve margar syndir hann hefur framið um til-
tekin tima; en það er óumflýanlegt, að spurníngar
þessar gefi tilefni til margra ósæmilegra hluta. Kat-