Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1927, Síða 9

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1927, Síða 9
11 átt þingmenn fyrir austan Þjórsá. Eins gátu höfðingjar austan ár, átt tilkall til manna fyrir utan á. Þykir mér því ekki með öllu ófært að bæta þeirri gátu við, hvort ekki hefur líka af sömu orsökum verið settur þingstaður, mjög nærri sama vaði að sunnanverðu (sjá Árb. Flf. 1892, 60). Ekki óliklegt, að sumir hafi þurft að gegna einhverjum þing- störfum, skemtisamkomum og öðrum erindum á þessum báðum þing- stöðum. Og hafi því verið svo að kalla daglegar samgöngur milli þeirra —- á ferju ef ekki hestum — meðan þingin voru háð á þessum stöðum. Holtsvað hafa menn sett á fjórar ár: Þjórsá (Páll í Árkv.), Þverá (Skúli á Keldum, í óprent. gr.), Fiská (Sig. Vigf. og Br. J.) og Rangá eystri (Kaalund). — Og enn hefur verið talað um Austvaðs-holts- vað1) á Rangá ytri. Af öllum þessum stöðum þykir mér Þverárvaðið, nálægt Duf- þaksholti, einna líklegast til þess að geta verið Holtsvaðið gamla, og þar næst Fiskárvaðið. Ekkert af hinum vöðunum finst mér geta komið hér til greina, sem HoItsVað. Ekki tekur það tali, að FIosi riði þreytt- Um langferðahestum í einni lotu, yfir meira en 3 sveitir þverar — frá Vorsabæ að Þjórsá — og léti Ingjald á Keldum, jafn óvissann liðsmann, elta sig yfir 2 sveítir. Ef Flosi hefði farið yfir Rangá eystri á Reynifellsvaði, eins og Kaalund gerir ráð fyrir, þá gat hann engann mannaveg farið í rétta átt, nema um túnið á Keldum. Hann hefði þá komið til Ingjalds, og ekki þurft að senda honum orð að koma til móts við sig. Ef Ingjald- ur hefði þá ekki verið heima, er valla líklegt, að hann færi að elta Flosa langar leiðir »við 15. mann, og alt heimamenn sína«. — Líkara að I. tæki með sér hrausta karla, vel vopnaða á óþreyttum hestum, hvað sem í skærist um ráðabrugg þeirra Flosa móti Njálssonum, en að hann tæki svo stórt til, einungis af virðing og vinfengi við Flosa. Ingjaldur var viðlíka vant við kominn á báðar hliðar, og vildi nú sýna Flosa að munað gat um hann, með og móti — við 15. mann. Nú vil eg nefna ennþá einn stað, og gera nýja tilraun til að leysa gátuna um Holtsvað. Verð eg þá fyrst að skýra ofurlítið frá aðstæðum, og styðja svo með líkindum. FIosi er á leið til alþingis, skömmu eftir víg Höskuldar Hvíta- 1) Austnadsholt er villandi nafn, held eg, og þvi óbrúklegt. Það er marg- vísiega ritað, eftir mismunandi framburði latmælis Austvatns: Ástvass, Ostvas, —vats, —vaz, —as. Og svo reynt að leiðrétta í Aust v a ð s holt, er hvergi finst í fornum heimildum. í elsta máld. Odda: Ostvaz holt; oftsíðar — vatz- og—vads-. Enginn lækur, á eða vað, í hæfilegri nálægð, til nafngjafar, en bærinn er við austasta vatnið á »Þjórsárholtum«, er því var rétt að nefna Austvatn og bæinn Austvatnsholt, þvi bæði er vatnið og bærinn á holti. (Sbr. Árb. Flf. 1923, 20.)

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.