Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1927, Qupperneq 32

34
er þó lagt niður. Hinn forni hestasteinn, er stóð á hlaðinu, og sjest
enn holan eftir hann, er í garðanum á fjárhústóftinni. Jeg bað annan
bóndann, (þar er tvíbýli), að taka steininn úr garðanum og flytja hann
heim á hið núverandi hlað.
Á nesi litlu, er gengur fram í vatnið, var mjer sýnd tóft, er talið
var, að væri kirkjugarður, en jeg hygg, að það geti varla verið svo;
tóft þessi er því nær hringmynduð, 4X4V2 faðmur. Mjer þykir líklegra,
að kirkjutóftin sje vestur frá hinum forna bæ, frammi á hólbrúninni.
Grafreitur á Staðarbakka. Vorið 1917 byggði Þorvarður Ein-
arsson, er þá var bóndi á Staðarbakka, að nýju bæ, h. u. b. 3 föðma
í suður frá gamla bænum, þar sem áður hafði staðið lambhús i
nokkur ár. Þegar grafið var fyrir kjallara hins nýja bæjar, og komið
um 2 álnir niður, kom ofan á mannabein, í austurhlið kjallaragrafar-
innar; voru það fótleggir og fleiri bein; virtust þau vera úr stór-
vöxnum manni, en ekki gróf hann svo langt, að höfuðhlutinn kæmi
í ljós. Við suðurgafl kjallarans varð fyrir önnur gröf; í henni voru
beinaleifar, en mjög voru þau fúin og hjeldu sjer ekki; var sú gröf
minni en hin. Grafið hafði verið ofan í móberg, sáust því grafirnar
glögt, er hreinsað var upp úr þeim, lögun og stærð.
í vesturhlið, nærri norðurgafli, varð fyrir þriðja gröfin, voru bein
í henni, en mjög fúin. Við trjeleifar varð vart í öllum gröfunum;
hafa því kistur verið um líkin. Grafirnar sneru frá austri til vesturs.
Við vesturhlið nær miðju var grjóthrúga, er virtist vera bygg-
ingarleifar, en ekki var það rannsakað neitt. Stærð kjallarans er 6
álnir á breidd og 10 álnir á lengd. Nýi bærinn snýr frá norðri til
suðurs.
Nokkru siðar, sama sumarið, var grafið fyrir snúrustaur 9—10
m. í suður frá nýja bænum. Þegar búið var að grafa um eina alin
niður, komu þar beinaleifar og sáust þar og trjeleifar.
Um 10 faðma í suðaustur frá bænum sást þá fyrir garði fom-
legum, á litlum spotta, nú er búið að sljetta þar.
Þorleifur Jóhannesson.