Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Qupperneq 9

9
— Helluröðin var einnig hærri en gólfið nyrzt í því; gólfinu hallaði öllu
norðurá-við, svo að um 2/3 m. munur var á gólfinu syðst í suðurhús-
inu og nyrzt í norðurhúsinu, og soðhússgólfið þó einna lægst. —
Veggurinn milli norðurhluta aðalhússins og soðhússins virðist hafa
verið rúmlega 1V2 m. að þykkt, en soðhúsið 2 m. að br. að in nan
Lengdin hefir verið rúmir 4 m. að innan. Inni við suðurendann, sem*
eftir ösku á gólfi og kolaleifum að dæma, hefir verið bogamyndaður,
var eldstæðið á gólfinu; voru þar 3 steinar, sem mynduðu smáhlóðir,
og var opið að norðvestanverðu, en öskustó eða feluhola suðaustan-
5. mynd. Hlóðir og öskustó (feluhola) í afhýsinu (soðhúsinu)
í nyrðri rústunum.
við, fyrir miðjum gafli. Hún var gerð þannig, að 2 hellur höfðu verið
lagðar á rönd og hin þriðja ofaná, en að neðan voru smærri’steinar,.
og steinn var fyrir enda. Víddin var neðst um 20 cm., efst um 12,
en dýptin var 48,5 cm. beint inn, miðað við brún yfirhellunnar. Frá
gólfi feluholunnar og upp undir yfirhelluna voru 28 cm. — Yfirhell-
an var brotin í þrent. — Aftan-við yfirhelluna yfir feluholunni höfðu
verið settir smásteinar til að þjetta þar og hindra súg, því að hellan
hefir ekki verið alveg nógu löng. Hliðarhellan að vestan gekk 9 cm.
lengra fram, og alveg að hlóðunum, en framan-við austurhelluna hafði
verið sett smáhella í viðbót, og á gólfið milli hennar og hlóðanna