Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Qupperneq 11

11
virðist vera íslenzkur; fundust hér 2 brot og 1 steinn heillegur úr
sarna efni. Virðist hafa verið brýnt á öllum hliðum, en einkum einni
og er þar lægð í hana. Steinninn var rétt sunnan-við stallinn, sem
bollasteinninn hefir verið á.
úr móbergi og lítill grænn
jaspismoli (eldtinna) rétt hjá
hlóðunum; steinkolan norð-
an-við mitt gólf. Kolan er
13—14 cm. að þverm., hnull-
ungsmynduð, með holu í,
þar sem Ijósmetið hefir verið
haft í. Hún er 905 gr. að
þyngd. Tinnan er um 5—6
cm. að þverm.; 74 gr. að
þyngd. Báðir steinarnir eru
óreglulega lagaðir.
Bær þessi virtist hafa verið fremur fátæklegur og ekki nægt
einn slíkum höfðingja og Arnkell goði er talinn hafa verið. En forn-
legar virtust þessar bæjarleifar og næsta frumbyggjalegar.
gfj Syðri tóftaleifarnar voru dálítið til suðvesturs frá hinum nyrðri; eru
17 m. á milli. Þar sá alls engan vott fyrir tóftum eða að þar hefðu nokk-
ur hús verið, annan en þann, að þar var þúfnareitur nokkru hærri en
umhverfis, ílangur, um 28*/2 m. að Iengd og 10 að breidd. Stefnan
var hin sama og á nyrðri tóftaleifunum, og er þetta raunar stefna
dalverpisins, sem þær eru í. — Eftir að lokið var rannsókn nyrðri
tóftaleifanna (að kveldi 28. dags Júlímánaðar) var haldið áfram
grefti í syðri tóftaleifunum, sem hætt hafði verið við sökum óhag-
stæðs veðurs (24. s. m. um hádegi). Vann ég fyrst einn dag við
annan mann, en næstu daga virka vann ég oftast við 3. mann, þeg-
ar veður leyfði. Komu hér í ljós leifar af stórum bæ eða húsi (skála),
sbr. meðfylgjandi uppdrátt og myndir. Skal nú þessum bæjarleifum
lýst nokkuð, samkvæmt daglegum uppteikningum mínum við rann-
sóknina.
Húsið virtist hafa verið 22llz m. (71 fet) að lengd innan gafla,
rétthyrnt og beint, og 5SI* (eða 54/o) m. að breidd innan hliðveggja.
Á 7>/2 m. löngu bili nyrzt var komin ármöl inn þar sem verið hefur
vesturveggur og gólf; hefir Úlfarsfellsá einhvern tíma á löngu liðn-
um öldum runnið vestan-við rústirnar og hefir hún þá einhverju sinni
í miklu fióði og leysingum brotizt inn yfir rústina og rifið þarna
skarð í hana, en skilið eftir möl í staðinn. Nú var þetta allt vallgróin
mói, en lægðin vestan við sýnir enn hinn gamla árfarveg. — Að
í soðhúsinu fannst steinkola sjálfgerð
8. mynd. Steinkola.