Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Qupperneq 29

Athugasemdir
við ritgerðir um sögustaði o. fl. í Njálu.
Sbr. Árbók Forleifafélagsins 1928.
Ég hefi fyr bent á það, sem mér þykir athugavert í ritgerðum
Um Njálu, og vísað til þeirra *). Enn sem fyr er hér sleppt því, sem
mér finnst vel sagt eða á þá leið, að það er látið hlautlaust.
1. Þingreið Flosa.
í frásögninni um þingreið Flosa eftir víg Höskuldar Hvítanes-
goða getur Njála um tvo náttstaði Flosa á leiðinni frá Svínafelli til
Þingvalla: Sólheima og Dal. En viðkomustaði í þeirri ferð nefnir hún:
Kirkjubæ, Höfðabrekku, Sólheima, Dal, Vorsabæ — með bundna
hesta — og Holtsvað. En hafi Flosi náttað á öllum þessum stöðum
(sbr. Árb. 1928, bls. 231 2), þ. e. fylgt nesti, tjöldum og öðrum farangri,
má með engu minni rétti ætla honum náttstað að Holtsvaði (við
Dufþaksholt), með tilliti til viðstöðu og liðsaðdráttar hér á undirlend-
inu. Af orðalagi Njálu má ætla, að Flosi hafi a. m. k. náttað tvisvar
eftir að hann reið frá Holtsvaði, því svo er komizt að orði, að þeir
Mörður og Flosi riðu báðir saman til þings »ok töluðu alla daga« (k. 117).
2. Hestaþingshóll.
Rangá og Fiská hafa í sameiningu fyrir örófi alda gert ákaflega
mikinn farveg. Fyrir norðan Völl í Hvolhreppi hefir staðið eftir í
honum ölduháls lítill úr móbergi; gengur hálsinn norður í farveginn
og er endakleppur hans keilismyndaður hóll, nærri kagaður frá, og
nefndur Hestaþingshóll. Hefir jafnan verið álitið, að þar hafi hestaatið
verið, sem sagt er frá í 59. k. Njálu. Hóllinn var miklum mun lægri
1) Sjá Lesbók Morgunblaðsins III. ár, nr. 30, og Árb. Fornl.fél. 1928, bls. 1—21.
2) Tölur i svigum merkja hér eftir blaðsiðutal í Árb. Fornleifafél. 1928, sé
ekki annað tekið fram.