Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Qupperneq 52

52
cm. að lengd, en falurinn 1,2—2,1 cm. að þverm. Götin fyrir geir-
naglann eru mjög greinileg, og leifar eru í falnum af spjótsskaftinu.
Það er ekki unnt að segja með vissu um það, hvernig þessi spjótsoddur
hefir verið í laginu, en líkur er falurinn þeim, sem er á spjótsoddin-
um mikla, er fannst í dysinni fornu við Kápu hjá Þórsmörk 1925, sjá
Árb. Fornlfél. 1925—26, bls. 50; er þessi þó styttri, enda er sá spjóts-
oddur mjög langur (54,2 cm.). Hafi fjöðrin á þessum oddi verið tiltölu-
lega eins löng og á þeim oddi, hefir þessi oddur allur verið um 42
cm. — Skjaldarbóla hafði einnig fundizt, eða brot úr henni. Við eitt
þeirra eru litlar leifar af skildinum og virðist hann hafa verið úr furu.
Ryðþrungnar leifar af einskeftu-dúk eru áfastar. Skjaldarbólan hefir
verið 14 cm. að þverm. um kragann, og kraginn verið 1,4 cm. að
breidd. Hún hefir verið laglega hvelfd, um 4,5 cm. að hæð að innan.
Ryðkekkir hafa hlaðizt á hana að utan, og öll er hún í molum, en
þó má tylla saman helztu brotunum. — Axarblad, af bolöxi, með leif-
um af skaftinu, hafði einnig fundizt. Hafði það farið sundur um aug-
að, og skaftleifarnar brotnað einnig, en niður frá auganu hefir blaðið
haldizt heilt, og hefir brotunum verið tyllt saman. Blaðið er að lengd
16,5 cm. og að breidd um eggina 8,6 cm.; hún hefir verið dálítið
bogadregin. Beggja vegna augans virðast hafa gengið fram og aftur
oddar á hliðunum, en eru nú af eða sjást ekki fyrir ryðbólgu, en
neðan-við skaftið virðist blaðið hafa verið að eins um 4 cm. að
breidd. Það er dálítið bogadregið aftan og framan, og hefir haft fallegt
lag. Flöturinn ofan-á skaftinu virðist hafa verið um 5 cm. á hvorn veg,
en sést nú ógreinilega; er blaðið því þykkt (nær 4 cm.) rétt fyrir
neðan augað, og næsta beint og slétt á báðum hliðum. Skaftleifarnar
eru nú 20 cm. Hefir skaftið verið úr eski að líkindum og gengið dá-
lítið fram úr blaðinu, en verið fallega bogamyndað í endann og með
breiðum brúnaflötum þar framan-við blaðið á báðum hliðum, en horn
verið á að ofan. Þessi öxi hefir getað verið bæði gott verkfæri og
traust vopn. — Lítið vopnbrýni úr hein má telja þessu næst; það er
nokkurn veginn ferstrent, 8,2 cm. að lengd, 0,6—1,1 cm. í annan end-
ann, og er gat á honum, en 7—8 mm. á hvorn veginn í hinn end-
ann. Brúnirnar sljóvar, og brýnt hefir verið með því öllu megin.
Band hefir verið í gatinu, til þess að hægt væri að binda brýnið við
sig, eins og altítt hefir verið. — Annað brýni úr sams konar hein,
stórt, fannst einnig. Það er 29,8 cm. að lengd, ferstrent, dálítið flat-
vaxið og gengur fram í sljóvan, flatan odd annars vegar, er mjög
brýnt öllu megin á þeim endanum, en haldið hefir verið um hinn, og
er sá helmingurinn ómáður og hrjúfur allur. Það er um 4—4,2 cm.
að breidd, nema fremst, og um 3,3 að þykkt, en dregst að sér, er