Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1932, Qupperneq 87

87
því að hrökkva brott. Af þessu spunnust deilur og bardagar þeirra
Eyvindar og Loðmundar, sem segir i Loðmundarþætti.
Sagt er að Bjólfur byggi í Firði, innan-við fjarðarbotninn, eða þar,
sem hét Forni-bær. Þar upp-af er tindurinn. Eigi vita menn nú, hvar
hofið stóð. En því trúðu menn, að helgihald hefði mikið verið á
Bjólfstindi og jafnvel hof mikið og velegt uppi á honum, sem forn-
menn slógu goðhelgi-huldu yfir. í síðari tíð bar svo til, að stúlku í
Firði vantaði nokkrar kvíaær og leitaði þeirra víða; lenti hún loks
upp á tindinn og kom þá að húsi, mjög veglegu, og ólíku þeim, sem
hún hafði þekkt. Þar stóð lykill í skrá. Hún verður forvitin, grípur í
lykilinn og vill sjá inn. En hún sneri hann sundur og varð skeggið
eftir í skránni. Hún hrökk þá frá. Fann hún þá ærnar og rak þær
heim, og sagði sögu sína og sýndi hölduna til sönnunar viðburði
þessum og var haldan síðan lengi við líði. Næst er hún kom þarna, sá
hún eigi nema klett einn; hún hafði hitt fyrir hofið á Bjólfstindi,
því gæzluveran hafði þá verið fjarstödd.
9. Goðaborg hét og á fjallinu milli Seyðisfjarðar og Mjóafjarð-
ar, ofar frá Hofi í Mjóafirði. Nú er hún kunn að eins af nafninu Goða-
borgartindur. Þar neðar í fjallinu, ofar frá Hofi, heitir enn Goðabotn,
sem er hvolf mikið inn í fjallið. Segja munnmælin, að þar hafi staðið
hof Mjófirðinga, blóthús eða hörgur. Þar, í Goðabotninum, segja menn,
að sézt hafi til þessa rúst af byggingu. Bratt og erfitt er að sækja
upp þangað neðan frá bænum. Innar-frá — í sveitinni — eru hrika-
fjöll, sem heita einkennilegum nöfnum, svo sem Húsgaflar. — Goða-
borg segja sumir, að hafi staðið á Norðfjarðarnípu, sem nú sé
gleymd og týnd. Þar sjást rústir af byggingu.
10. Goðaborg heitir og á fjallinu, sem liggur út-sunnan Norð-
fjarðar, þar á milli og Sandvíkur. Er ill-fært upp á hana. Þær um-
sagnir fylgja henni, að margir hafir reynt að skoða hana, en engum
tekizt það til hlítar, því ætíð hefir þá komið glórulaust þoku-myrkur,
svo að menn hafa villzt eða orðið frá að hverfa, því gömul álaga-
hulda eða goðhelgi varnar allri óþarfa-hnýsni. Önnur Goðaborg segja
menn, að sé innst á norðurfjallinu, upp frá Fannardal.
11. Goðadalur og Goðavík heita enn að norðanverðu úti á strönd
Reyðarfjarðar. Sumir segja og, að þar á fjallinu hafi verið ein þessi
Goðaborg. — Borgir heita og innarlega í sveitinni tveir einkennileg-
ir kletthnjúkar, utanvert-við Hólmaháls, all-háir og fagrir. Hafa þeir
líklega heitið Goðaborgir í öndverðu, því munnmælin segja fornhelgi
helzt loða við háa staði og einkennilega.
12. Goðaborg heitir uppi á norðurfjalli Fáskrúðsfjarðar, ofar frá