Ný kristileg smárit - 01.01.1874, Qupperneq 3

3
og bresti þjóðar færa’ í lag,
svo létti lemslrum af oss.
G. Guð minntist vor og minnist enn,
á miskunn hann ei þreytisl;
þótt náð hans illa noti menn,
hans náðarþel ei breytist;
þólt margt vér brytum, herrann hár
oss hefur vægt i þúsund ár,
og enn sem vígi ver oss;
þótt spillt og sek vér séum þjóð,
á sonarins hann lílur blóð,
og dregur dóm, sem ber oss.
7. Ó, blessuð sértu, blessuð náð,
er blessun alla gefur,
og undir væng þinn ísaláð,
hið auma, tekið hefur.
Ó herra Guð, vor hirðir trúr,
vor hjálpin traust og verndar-múr,
vér hcitt af hjarta biðjum:
bú þú hér sjálfur æ með oss,
um aldir skjól við Jesú kross
oss veit og vorum niðjum.
Ilelgi Ilálfdánarson.
1