Ný kristileg smárit - 01.01.1874, Qupperneq 12

12
vel nokkrir af hinum helzlu fóru að hliðra til við þá
skömmu seinna, og vildu sneiða sig hjá kristnuðum
heiðingjurn, er eigi höfðu tekið upp Gyðinga háltu;
liikaði Páll postuli þá eigi við að finna að þessu, og
tók skýrt fram, að vér réttlætumst eigi fyrir ytri hátt-
siði, heldur fyrir trúna á Jesúm Iírist; samt sem áður
leituðust ýmsir af hinum kristnuðu Gyðingum við að
kæfa niður kenningu Páls og vöklu einatt óróa í söfn-
uðunum, svo að hann mátli alla æfi verjast árásum
þeirra; gjörði hann þó allt, sem í hans valdi stóð lil a&
sætta þá við sig, og fylgdi sjálfur háttum Gyðinga, þótt
lrann eigi leldi það nauðsynlegt til sáluhjálpar.
Nokkru eptrr postulafundinn í Jerúsalem kom PáH
að máli við Barnabas, og hað hann fara með sér nýja
kristniboðsferð; Barnabas lagði þá það til, að Markús
yrði í för með þeim, en Páll vrldi það eigi; skyldi það
með þeim; fóru þeir Barnabas og Maikús til Sýprus-
eyjar, en Páll fékk til fylgdar við sig Sílas lærisvein og
lagði svo á slað frá Anliokkíuí hina aðra kristniboðs-
ferð sína; fór hann þá um Sýrland og Siiisíu og ýni9
iönd í Litlu-Asíu; slyrkti hann þar sötnuðina i trúnnr,
og efldust þeir dag frá degi; í Lýkaoníu hitli hann
krislinn mann, að nafni Tímóteus; lók Páll hann í för
með sér, og varð hann seinna einhver hinn kærasli
lærisveinn hans; fór Páll svo gegnum Lillu-Asíu og tit
Tróas; það er lrérað eitt á vesturslrönd hennar; þar
fékk Páll vitrun að koma yfir til Masedoníu, og þannig
barst krislniboðið lil Evrópu. Páll kom fyrsl til Filippí-
borgar í Masedoníu, og boðaði þar trú; þar varð hann
fyrir ofsóknum; var Páli misþyrml og hann settnr f
myrkraslofu; sýndi hann þá eigi sfður þolinmæði í að
bera þjáningar fyrir Krists sakir, en hann áður hafði