Ný kristileg smárit - 01.01.1874, Page 13

13
sýnt djörfung lil að boða lians nafn; um miðnætli var
Páll að biðjast fyrir og lofsyngja Guði, þá kom jarð-
skjálfti mikill, og varð hann tilefni til þess. að fanga-
vörðurinn tók trú og allir hans menn; en er höfuðs-
menn borgarirmar heyrðu, að maður sá, er þeir höfðu
látið misþyrma, var rómverskur borgari, urðu þeir ótta-
slegnir, fóru vel að honum og báðu hann að fara burlu;
fór hann þá um Masedoníu og til Tessaloniku; það var
önnur borg í því landi; prédikaði hann þar um pínu
Krists og upprisu, og tók mikill fjöldi manna trú; en
innan skamms fengu Gyðingar, er þar bjuggu, æst al-
þýðuna móti Páli, svo að hann varð að fara þaðan um
nólt lil Beróea; sú borg var og i Masedoníu; borgar-
menn tóku Páli vel og rannsökuðu sjálflr ritningarnar
til að vila, hvort kenningu lians bæri saman við þær;
skömmu síðar varð þó Páll að leita þaðan undan ofsókn-
um Gyðinga; fór hann þá til Atenuborgar, aðalaðseturs-
staðar hinna grísku lista og visinda, og prédikaði þar
um apturhvarf og upprisu Krisls frá dauðum, en orðum
hans var þar lílill gaumur gefinn; þaðan fór Páll til Kor-
inluborgar, hinnar auðugustu og atorkumestu verzlunar-
borgar á Grikklandi, því hann vissi vel, að svo sem
lærdómur Krists er einn fær um að uppiýsa skilninginn
og lypta anda mannsins til Guðs, svo getur hann einn
hreinsað hug þeirra, sem önnum kafnir eru í veraldleg-
um sýslunum, og búið þá undir hið eilífa líf. í Iíor-
intuborg lók Páll til handiðnar sinnar, en kendi þó
stöðugt og varð mikið ágegnt; að vísu kærðu Gyðingar
hann fyrir landstjóranum fyrir að bann prédikaði ólög-
lega guðsdýrkun, en landstjórinn viidi eigi hlýða á mál
þeirra, enda var það siður Rómverja um þessar mund-
ir að leiða sem optast hjá sér ágreining manna um trú-