Ný kristileg smárit - 01.01.1874, Qupperneq 29

29
arans kom til Antiokkíu og heyrði Iírýsostomus prédika
og fyrir tillögur hans var hann af Arkadíus keisara
skipaður erkibiskup í Miklagarði. En af því að menn
óttuðust fyrir, að það mnndi verða upphlaup í Antiokkíu,
þegar lýðurinn vissi, að það ætti að svipla sig sínnm
ástkæra kenniföður, var honum boðið að mæla sendi-
mönnum keisarans fyrir utan borgartiliðið og þar var
hann settur upp í vagn og farið með hann til Mikla-
garðs.
Að undanteknum ættmönnum keisarans vur nú eng-
inn honum jafn aö tign ( öllu ríkinu og nokkrir merki-
legir viðburðir urðu til þess, skömnnt eptir að hann
kom til Miklagarðs, að gjöra málsnilld hans alkunna í
höfuðborginni og auka orðstýr hans. Jarðskjálfti og
vatnsílóð, sem kom hvuð á fætur öðru, gaf honutn
ttekifæri til að sýua þann undursamlcga krapt, er fylgdi
orðum Uans til að fá á hjörtu áheyrendanna. þegar
liann átti að prédika, þusti múgur og margmenni að
kirkjunum og Evdoxía keisaradrotlníng kepptist á við
Evtropíus ráðherra í því, að dáðst að kenníngu hans og
votta honum virðíngu sína.
Krýsoslomus lét sér óvenjulega annt nm kristni-
boðtð og einkum reyndi lutnn með óþreytandi áhuga til
að kristna Gautana, lét byggja kirkju handa þeim og
snúa heilagri ritningu á gotnesku.
Margur nutndi nú hafa ofmetnast af allri þeirri
vegsemd og því lofi, sem Krýsostomus varð fyrir úr
öllttm áttum eða unnið það fyrir hylii liöfðíngjanna að
draga úr sannleikantim og taka lint á yfirsjóntim þeirra;
en hann hafði sncmma lært að oftreysta ekki höfðíngja-
hylli, enda veik hann ekki eilt fólmál af vegi skyldu