Óðinn - 01.01.1934, Blaðsíða 41

ÓÐINN
41
óslitið, eða þangað til hreppsnefnd var lögð
niður og bæjarstjórn tók við hennar störfum.
Hreppstjóri var hann 1916—1918 og síðan lög-
regluþjónn til 7. maí 1932. Þá hefur hann verið
formaður fasteignamats-nefndar frá 1915, stefnu-
vottur frá 1915 og fátækrafulltrúi siðan 12. febr.
1927. Auk þess hefur hann annast uppskriftir
búa fyrir skiftaráðanda, úttekt jarða, og átt sæti
í skólanefnd um nokkurt skeið.
I störfum sínum hefur Sveinn jafnan verið
hinn vandvirkasti og samvizkusamasti, enda ætíð
notið mikils trausts samborgara sinna. Eins og
sjá má af ofanrituðu, hlóðust opinber störf svo
mjög á Svein, að hann varð óskiftur að gegna
þeim. Hvíldi búskapurinn þess vegna á herðum
konu hans, og kom sjer vel að hann var vel
giftur. Stýrði hún búinu með rögg og fyrir-
hyggju, og þakkar Sveinn dugnaði hennar,
hversu vel þau komust af, þvi litil voru launin,
sem hann bar úr býtum fyrir störf sín fyrir
hið opinbera.
Þau Sveinn og Kristólína hafa eignast sjö
börn, en 3 þeirra dóu i æsku. Á lífi eru: Guð-
jón málari, f. 11. sept. 1898, Anna, f. 11. okt.
1901, gift Sigurjóni Hanssyni sjómanni, Páll út-
gerðarmaður, f. 21. jan. 1904, og Sigurður kaup-
fjelagsstjóri, f. 9. apríl 1910.
Sveinn hefur alla sína æfi verið mikill starfs-
maður. Til dæmis um það má nefna, að áður
en hann fluttist til Eyja, lagði hann mikla stund
á vefnað. Meðan hann var í Dalseli, sat hann
öll haust og vetur fram að vertíð við vefnað
fyrir ýmsa þar um slóðir. Tók hann, auk fæðis,
10 aura fyrir hverja alin vaðmáls, sem hann
óf. Mundi slíkt þykja rýrt kaupgjald nú á
tímum.
Sveinn er enn svo ern og ljettur í spori, að
engum getur dottið í hug, að hann væri eldri
en fimtugur. „
8 Kunnugur.
Þýðingar.
Vordísin mín.
Ef jeg hefði áft hana nokkra.
(G. Fröding).
Á hárið frjálsa, friða
hin ferska sumar þýða
bar maidaga morgunsól.
Hver hreyfing hlýju kynti,
hver hugð á vorið minti;
á hvita lilju og rauða rós.
Og hún var heit i vöngum
af hlýju vors og göngum
og öll á fæti fegri
en frá jeg kann að segja;
forvitin bæði og feimin;
jafnframt á þótta geymin.
Að öllu yndislegri
en um jeg megi þegja.
Með augans leiftra eldi
bar ilm af gróðrar veldi,
er sjerhver lækur syngur
og sjerhvert blóm út springur
um vor í svanna sál.
Leysir höftin; leysir mál.
Sem vorið sjálft þar væri
og voldugt með sjer bæri
fjaðra þyt og fugla klið,
fjólu, rós og lækja nið
— væri þarna að verma mig,
verma mig og blessa mig,
brjóst við brjóst mitt legði,
brosti hlýtt og segði:
»Eigðu bestu brosin mln;
berðu mig heim til þín«
— svo dreymdi mig til þín, dlsin mfn.
Nýjar bœkur.
Á siðastliðnu hausti komu út hjá bókaversl-
un Porsteins Gislasonar:
StarfsíirinL I, eftir sjera Fr. Friðriksson.
önnur ljöOmsBli, eftir Þorstein Gíslason.
Ýmislegt, eftir Benedikt Gröndal (fyrir-
lestur um ísl. skáldskap, leikrit og ferðasaga).
Vormorgun.
(G. Fröding).
Mjúkt og viðkvæmt vorið talar,
vermir barn í kjöltu þagnar,
er sært og þreytt af sorgum er.
Um ást og fegurð erla hjalar
og í runni þröstur fagnar;
við blæ í limi leikur sjer.