Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Síða 25

l6l
eg eig'i skoðað þessar aðalhendingar á þessum stöðum
sem fram komnar af þörf á meiri hljóðfegurð, því það
er miklu hljómfegra er skothendingar standa til skipt-
is við aðalhendingar, eins og vera á í rétt dróttkvæð-
um hætti; miklu fremur er þetta beinlínis óregla, sem
eigi hefði átt að eiga sér stað, og það er fundið að
henni hjá enum yngri skáldum. þ>etta kemur nú samt
fyrir á öllum tímum, en aptur á 14. öld minnkar það
stórum, að minnsta kosti í hrynhendum visum, svo það
finnst varla. Raunar má sumstaðar ímynda sér skot-
hent vísu-orð þar sem ritað er eður prentað sem aðal-
hent, en þetta verður þó opt jafnt á báða bóga,
t. a. m.
sætt gekk seggja ættar.
.sætt gekk seggja áttar.
.sátt gekk seggja ættar.
.sátt gekk seggja áttar.
Eg hefi eigi tekið vísu-orð úr neinu því, sem eign-
að er Braga gamla, af því allar hendingar hjá honum
eru óreglulegar og hafa líklega verið svo frá upphafi.
Sjálfsagt munu kvæði hans mega teljast með elztum
dróttkvæðum ljóðum, en undarlegt er að hafa nafn
Braga um mann1; nöfn guðanna eða Ásanna eru
annars eigi höfð nema í samsetningum (með þ>ór,
Freyr &c), eða þá einhver þau nöfn, sem eigi voru
haldin eins tignarleg og aðalnafnið (t. a. m. Auðunn,
sem einnig er Oðins nafn, Gizurr, Gunnarr og Grímr
eru einnig Oðins heiti; Eindriði (Indriði), Björn og Atli
eru þ>órs heiti; enn enginn maður hefir heitið „Oðinn“
eða „þ>órr“ — þau nöfn leyfði enginn sér að nota
þannig).
Skammstafanir þær, sem hér eru hafðar til að
tákna staðina með, munu vera öllum skiljanlegar. Fms.
1) Bragi Hallsson er neíndur í Skáldatali.