Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Síða 33

169
(Sighv.): 159. hljóm þars hvítir kómum. Hkr. 253.
Fms. 4, 100.
160 þá er til góðs en gjóði. Hkr. 253.
Fms. 4, 100.
161. blóð féll rautt á róða. Hkr. 252.
162. þeir áttu flug fleira. Hkr. 255.
163. hverr skal þegn þó atþverri. Hkr. 437.
164. upp hválfa svik sjálfan. Hkr. 437.
165. mann veit ek engi annan. Hkr. 446.
166. enn þeir er austan nenna. Hkr. 480.
167. ör brá Olafs fjörvi. Hkr. 499.
168. sumir trúðu á guð gumnar. Hkr. 510.
169. munda ek þann er undi. Hkr. 520.
170. hrafna sé ek til hafnar. Hkr. 521.
171. endr þeir er Olafr grendi. Hkr. 521.
172. geng ekumþvert frá þengils. Hkr. 521.
173. keyrum hvatt svá at heyri. Hkr. 275.
Fms. 4, 136.
174. skald biðr hins at halda. Fms. 4, 185.
175. drjúg-genginn varð drengjum. Hkr. 309.
Fms. 4, 188.
176. hlunns af hilmis runnum. Hkr. 309.
Fms. 4, 189.
177. sá hefir mjöðnannan manni. Hkr. 309.
Fms. 4, 189.
178. til Svíðjóðar síðan. Hkr. 310. Fms. 4,
190.
179. þengill þinna drengja. Hkr. 310. Fms.
4, 191.
180. skör lét hann með hjörvi. Hkr. 453.
Fms. 5, 27.
181. mikill varð á stað Stikla. Hkr. 490.
Fms. 5, 78.
182. hug hvé halda dugði. Fms. 5, 84.
Tímarit hins islenzka Bókmentafélags. III. 12