Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Page 54

190
hendur (goðreið—kveðja), en ætti að rjettu lagi að vera
aðalhendur; en það get jeg eigi lagfært að sinni, enda
legg jeg enga áherzlu á það atriði. Að öðru leyti skal
jeg að eins geta þess, að mjer virðist útgefandinn hefði
gjört ijettara í að setja stryk (—) og högg (,) á eptir
„kveðjau, í 5. visuorðinu; því að það liggur beinast
við, að taka saman: „Menstiklir sá mikla goðreið of
tröð, þar’s“ o. s. frv. En jeg skal eigi tala meira um
það. En það lítur svo út, sem honum hafi eigi verið
ljóst, hversu skilja ætti síðari hluta visunnar, og ræð jeg
það af því, að hann setur þar engin aðgreiningarmerki.
Sá hlutinn er og torskildur, og ætla jeg þó að reyna
að skýra hann að nokkru; verið getur, að það verði
til þess, að aðrir geti skýrt hann að fullu á eptir.
í Hólaútgáfunni 1756, ábls. 222-223, er vísuhelm-
ingur þessi þannig prentaður:
|>ar er Asynjur jusu,
Eggmootz of För Seggja,
Vinir fagna því Vagni
Vijgmooþar from Blooþi“.
Jeg fæ eigi sjeð, að nein hugsun verði fengin út úr
vísunni, eins og hún er hjer prentuð, enda enginn orða-
munur tilgreindur eða skýringar, og skal jeg eigi fást
við vísuna þannig lagaða.
í útgáfunni 1786, bls. 122, er vísuhelmingur þessi
þannig prentaður:
„þar er Osyniur iósu
Eggmótz of för seggja,
Vinir fagna því vagna,
Vígmóðar fram blóði“.
Neðanmáls er þar getið um þau orð, sem öðruvfsi eru
í Hólaútgáfunni, og enn fremur að fyrir „vagnau i 7.
vísuorðinu hafi B. 5. „vegnau, og fyrir „vlgmódar framu
hafi B 2, 3, 4 & 5.: Vígmódr farinnu, og fyrir „vígmód-
aru hafi B.I.: „vígmódru.