Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Qupperneq 59

195
ritað hafi verið máð eða óskýrt, og hafi eigi orðið
iesS enlr þv! er komiS inn. raíur l>aS sr*
a6 laÞga rmgnina ep.ir ^ og ri.aö A
/■a„war« • en það virðist eðlileg hugsun hjá Glúmi, að
ÍSZ hafi orSiS glaSir viS. er Þeir fengu bloS.S aS
drekka. (Sbr. vargr fagnaði tafm, Kráku , 9-
riet,a5t' a8 skrifa
þanmg . Menstiklir sd nákla
__mun sverðabrak verða
— komin er grára geira —
goðreið of tröð — kveðja ,
par’s ósynjur jósu
eggmóts of fjör seggja
— vitnir fagnar pví—vegna
vígmóðar fram blóði.
Og verður þá visan þannig, er hún er fær
b“"d MentÍlir sfi mihla go6reiS of tröS. Þar's ösynjnn
eggrnóts jósu fran, blóSi vegna (- veg.nna) seggja of
fjör. Vitnir fagnar Þvl. Komm er kveSja grira (
grárra) geira. SverSabrak mun veröa.
1 timariti hins Islenrka bókmenntafjelags, 3. ir-
gangi. .88, .. ^
eptir sjera Janus Jonsson t » nrent-
i 26. kapítula Yiga-Glúmssögu, eins og hun er p ^
uð í „íslenzkum fornsögum, gefnum ut
lenzka bókmenntafjeiagi;*; Kaupmannahofn 1M0.
alatriðið hjá sjera Janust er það, að y ^
„Qóra„ i 5. vísuorðinu eigi við „tig