Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.07.1882, Síða 69

205
Sökum þess að dr. Jón þorkelsson ætlar, að
mett í útg. 175Ó og I786 eigi að vera ^ ‘ e!f ^
1 ?t „ha rrrviuoSt
& aToS - eigi r að vora,
iJf að fyrst er Það. að það steodur e,g, I
um- í öðru lagi virðist engin ástæða til að tvofald
í Þ;ssu orði, og í þriðja lagi minnist jeg pess ^, að
met komi fyrir i eintölu hvorki í fornum hókum nje
í datrletru tali í þessari merkingu, og það yrði þo að
vera'lTotölu ðjer, ef Það rteri rjett -il^
orðið minna i næsta vísuorði á undan’ J g
virðist sú, að nú sje svo komið fynr Glumi, að þeg
hann flutti að þverbrekku, þá sje bús**^r g
vert óvirðulegri og lítilfjörlegn, en erhann bjó dy
- ^^Crtrðiuu ööggr sje r auð-
sjáanlega mein, áheill, eins og bteð, "«7”* V ®
Glúmssögu 1786, Sveinbjorn Egilsson og dr. J P
S7on ?ýða t>aS. Þ* virðis. p6 eigi sá ■»•*>■««?£
haflega hafa i V verið. >að virðis. vera upphrfega
likrar raerkingar og béggull, og ™ Böggvir
Wt ocr skvlt við (sbr. á ensku og tíoggmr
TmgleJatir eða bær i Svarfaðardal
tar sen, ðúOTrr s.endur i visu þe.rn, sern forle.fur
AsgeSon kfað, er Klaufi hjð I sundur fyr,r Þe,nt
bræðrum grasabelgina:
Belg hjó fyri mjer
böggver snöggvan