Eimreiðin - 01.01.1898, Blaðsíða 75

75
leiðrjettingunum aptan við bókina, en fáeinar standa þó enn óhaggaðar.
Pannig stendur á bls. 19 (í vísu eptir Bólu-Hjálmar, 3.1.) hanga í. hanga,
og á bls. 82 Þofmóður þorfason f. Torfason, en aptur er nafn hans rjett
á bls. 110 og 138. Á bls. 161 er töluþráður f. talþráður og 2i°l0 f.
2 . 1 °/0, og á bls. 27 og 291 leiruskáld f. leirskáld. Hið fyrra könnumst
vjer ekki við, en leirskáld er almennt um allt land. Á bls. 16 segir að
beinakerling sje nafn á vörðum, sem reistar sje á fjallvegum til leiðbein-
ingar fyrir vegfarendur. En þetta er ekki fullkomlega nákvæmt, því
allar vörður eru ekki beinakerlingar, heldur þær einar, sem bein eru i
af skepnum, sem farizt hafa á staðnum, og grjóti siðan verið hlaðið
utan um. Nafnið mun stafa frá beinakerlingunni á Kaldadal, sem ein-
mitt er þannig undir komin. Á bls. 202 er komizt svo að orði, að út
lítur fyrir að Helgi Hálfdanarson sje enn á lífi og enn forstöðumaður
prestaskólans. En hann dó, eins og kunnugt er, 2. jan. 1894. Á bls.
361 segir, að Jónas Hallgrímsson liafi bundizt stúlku í Reykjavík, en
hún hafi ekki getað fylgzt með unnusta sínum til útlanda og virðist
hafa dáið á undan honum. Retta mun nú miður rjett. Jónas var að
sönnu ástfanginn, en trúlofaðist aldrei. Hann bað ekki einu sinni stúlk-
unnar, af því honum þótti framtíð sín svo óviss, og það er vist vafa-
samt, hvort stúlkunni nokkurntíma hefir verið fullkunnugt um, hve mikla
ást hann hafði á henni. Stúlkan mun síðar hafa gipzt öðrum, og að
því er vjer vitum bezt lifað lengi eptir Jónas látinn (þangað til 1857).
Vjer megum vera höf. mjög þakklátir fyrir þessa bók. En í raun-
innj hefir hann þó að vissu leyti gert okkur Islendingum stórefiis minnk-
un með henni. E*ví þegar nú útlendingar, sem kynnast vilja nútíðar-
bókmenntum vorum, fara að spyrja okkur, hvar sje nú bezt yfirlit yfir
þær, hver sje bezta bókmenntasagan okkar, þá verðum vjer með kinn-
roða að svara, að hún sje nú á þýzku og rituð af útlendingi suður í
Vínarborg. Og ekki nóg með það, heldur verður og hjer eptir hver
sá Islendingur, sem vill fyrrirhafnarlitið kynna sjer sögu nútíðarbókmennta
vorra, að leita fræðslunnar i þessari bók, því bókmenntasöguágrip dr.
Finns Jónssonar er allt of stutt til þess að vera fullnægjandi, þótt það
auðvitað væri mikilla þakka vert og sjálfsagt hafi orðið Poestion til stuðnings
að ýmsu leyti. En það er mein, hve bók Poestions er dýr (18 kr.),
því hætt er við, að það fæli margan frá að kaupa hana, sem annars
mundi hafa gert það. Peir, sem hafa ráð á því, ættu þó að kaupa
hana, þvi það er mikils virði fyrir hvern mann að eiga gott yfirlit yfir
bókmenntir þjóðar sinnar, og þá ekki sízt fyrir Islendinga, sem fátt eða
ekkert eiga betra i eigu sinni en einmitt bókmenntirnar.
Fyrir næstu jól ætlar Poestion að gefa út úrval af islenzkum kvæð-
um á þýzku, og á sú bók að heita »íslandsblóm« (Eislandblúthen) og
kosta 1 kr. 80 au. Ætlar hann í því safni að prenta fegurstu kvæðin
úr »Isl. Dichter«, en auk þess um 20 ný kvæði, sem hann sjálfur hefir
þýtt. Hann hefir og í hyggju að rita framvegis smágreinar um það,
sem nýtt kann að birtast í íslenzkum bókmenntum, og væri þvi vel
gert, að gera honum hægra fyrir með þvi, að senda honum eintak af
því, sem menn gefa út, þvi annars er hætt við, að honum verði um
megn að afla sjer þess. Utanáskript til hans er: Bibliotheksdirector J. C.
Poestion, Wipplingerstrasse 11, Wien, V. G.