Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1898, Blaðsíða 20

Eimreiðin - 01.01.1898, Blaðsíða 20
20 fátækralöggjöf fyr á öldum, þegar ástand landsins var annað, en það er nú, og þá einkum á þeirn timum, er hagur landsins stóð með mestum blóma. Petta hafa þeir og gert í síðasta árgangi »Andvara« (1897) landritari Jón Magnússon og síra porkell Bjarnason. Landritarinn skýrir í sinni ritgerð frá fátækralöggjöf Dana, Norðmanna, Svía og Englendinga, en ritgerð sira Porkels er sögulegt yfirlit yfir fátækramálefni hjer á landi frá þvi að Jónsbók var i lög leidd (1280). Oss þykir nú eigi ólíklegt, að mörgum kunni að þykja fróðlegt að sjá, hvernig fátækralöggjöf vorri var háttað á sjálfum þjóðveldistímanum, þeim tíma, er vjer jafnan lítum til sem gullaldar vorrar, og viljum vjer þvi hjer skýra frá þvi, sem eins konar viðbæti við ritgerð sira þorkels. Þótt margt af þvi, sem þá vóru lög, geti ekki átt við nú á tímum, má þó ýmislegt af því læra og eigi örvænt, að sumt gæti verið eptirbreytnisvert og vakið menn til nýrrar og ýtarlegri íhugunar á þessu einu hinu mesta vandamáli nútimans. Með tilliti til sveitastjórnar var öllu landinn skipt í hreppa (lög- hreppa), og vóru þeir í sveitamálum algerlega óháðir landsstjórninni. Hrepparnir höfðu ákveðin staðarleg takmörk, en stærð þeirra gat verið mjög mismunandi. Enginn hreppur mátti minni vera en svo, að í honum byggju 20 bændur, þeirra er höfðu full þegnrjettindi. En full þegnrjettindi höfðu þeir einir, er svo vóru efnum búnir, að þeir áttu þingfararkaupi að gegna. Aðrir búendur vóru ekki ->taldir til breppa- tals«. Ef svo bar til, að færri slíkir búendur urðu í einhverjum hrepp en 20, þá fjell hann þegar úr sögunni sem sjálfstæður hreppur og hvarf undir þann nábúahrepp, er næstur var, nema lögrjettan (löggjafarvaldið) veitti leyfi til, að hann mætti vera sjálfstæður, þótt hann uppfyllti eigi þetta skilyrði fyrir því. Væri aptur einhver hreppur mjög stór, mátti skipta honum i þriðjunga og fjórðunga, til þess að gera mönnum hægra fyrir með að annast sveitarstjórnina. Verksvið hreppanna var aðallega að annast fátækraframfærsluna, einkum að því leyti, sem hún hvíldi á sveitarfjelögunum, og að sjá um framkvæmd á hinum lögboðnu reglum fyrir vátrygging á nautpeningi manna og húsum. FRAMFÆRSLAN. Framfærsluskyldan hvildi sumpart á ætt þurfa- lingsins og sumpart á þjóðtjelaginu, annaðhvort hreppnum, þingsókninni, fjórðungnum eða öllu landinu. Allir þurfalingar skiptust í tvo aðal- flokka: ómaga og þurfamenn. I. Omagar nefndust allir 'þeir, ungir og gamlir, er ekkert áttu fyrir sig að leggja, og annaðhvort sökum bernsku, elli eða lasleika gátu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.