Eimreiðin - 01.05.1903, Qupperneq 30

IIO
útlend blöð hingað vikulega mikinn hluta árs, en milli landsfjórð-
unganna eru þær auðvitað jafnótækar hér sem annarstaðar.
í stuttu máli mætti segja þetta um Seyðisfjörð nú um alda-
mótin: Húsin eru sett líkast því, sem þau hefði rekið af hafi og
sjór og vindur ráðið landtöku. í*au eru skrautlítil flest og ófún-
ust þau elztu, en mennirnir þeim mun betri sem þeir eru nýrri.
Yfir höfuð eru karlmennirnir ekki leiðinlegri og kvenfólkið ekld
orðfleira hér en annarstaðar. Auðvitað vantar lýsingu á Akureyri
og Isafirði enn. Sumarmálin verða minnisstæðust héðan, þegar
smáfossaniðurinn fer að halda vöku fyrir manni á kvöldin og
minna mann á það á morgnana, að hann hafi ekki sofið. En sér-
stök aldamótaljóð orti hann ekki.
Söngkensla í skólum.
Eftir SIGFÚS EINARSSON.
(Framhald frá bls. 24).
I’að mun vera allvíða á íslandi, að söngur er ekki kendur að
staðaldri, jafnvel í hærri skólum. Pannig hefir ekkert verið við
söngfræði átt í Möðruvallaskóla síðustu 8 árin og söngkenslan
mjög af skornum skamti1. Eg þekki ekki til þess, hvernig kensl-
unni er hagað í skólum um land alt, þar sem hann er kendur á
annað borð, en ég hefi einhvern grun um, að hún muni vera hálf-
gert kák víða. Pess væri að vænta, að hún væri einna fullkomn-
ust í lærða skólanum, en ég veit það af eigin reynslu, að hún er
þar öðru vísi en hún ætti að vera. Mér þykir leitt að játa það,
en mér er nauðugur einn kostur, af því ég vil segja satt frá: Eg
lærði þar bókstaflega ekkert í söng, nema eina rödd í nokkrum
fjórrödduðum lögum, sem mér hefði verið innanhandar að læra
heima hjá mér, af því ég kunni öll meginatriði almennrar söng-
fræði, þegar ég kom í skóla, og gat bjargað mér að spila á hljóð-
færi. Og ég þori að fullyrða það, að fyrir bekkjarbræðrum mínum
og skólabræðrum fór ekki betur. — Ég tek lærða skólann sér-
staklega fram, ekki af því að ég álíti hann í þessu efni allra skóla
lakastan, heldur þvert á móti til þess, að enginn geti borið mér
1 »Norðurland« I, 27.