Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1903, Blaðsíða 68

Eimreiðin - 01.05.1903, Blaðsíða 68
148 menn hafa ekki alt af kunnað að greina milli svefns og vöku — eins og mun hafa verið í sögu þeirri, sem hér er um að ræða. í þessu sambandi er það eftirtektarvert, að orðið svefn mun ekki vera búið til af manni, sem hefir sofið og verið að hugsa um þetta ástand eftirá, heldur af þeim, sem hefir horft á eða öllu heldur heyrt menn sofa, því að orðið er leitt af því, hvernig and- ardráttur manna breytist í svefni af linun vöðvanna, (sofna f. somna; svefn á lat. somnus, grísku hypnos). Til þess að betur skiljist, hvað ég á við, má nefna orðið þreyta, sem eiginlega mun þýða stöðug þrá (eftir hvíld). í*að orð er óefað búið til af manni, sem sjálfur hefir verið þreyttur; mætti segja að það orð hefði skapast innanað, en orðið svefn utanað, og er það að vonum, þar sem fyrra orðið táknar óþægi- legt ástand, en síðara orðið þægilegt, en maðurinn hefir miklu skýrari vitund þess, sem ilt er en gott. — En ég vík aftur að þar sem fyr var frá horfið. Guðfinnur kvartar undan að Hafliði sæki að sér, þ. e. þegar hann sofnar sækir í sama horfið, hann dreymir Hafliða. I’etta minnir mig á sögu, sem ég sá í læknisfræðistímariti einu, um frakkneska konu, sem mist hafði barn sitt, og hélt við srurlun af því að alt af, þegar hún sofnaði, dreymdi hana, að hún sæi kist- una barnsins síns vera að síga ofan í gröfina, og hrökk hún þá upp með andfælum. — Svo er það, að roknahögg er rekið í þilið. Tetta högg er talsvert þýðingarmikið, því að ætla má, að það hafi hrifið allmikið á hinar næmu taugar Gests Pálssonar og undirbúið hann undir það, sem seinna varð; en ekki virðist svo torvelt að gera grein fyrir högginu, því að margt heyrist um nótt og brestur getur t. a. m. auðveldlega orðið að höggi í eyrum þess, sem þætti ekkert ólíklegt, að hann mundi heyra högg. Eftir höggið er það sem G. P. sér Hafliða, eins og áður er sagt, og sér hann í úlpunni, sem hann vissi ekki að hann hafði verið í. , Eg er alveg samþykkur því, að úlpan sé aðalatriðið í sög- unni. en lít þó nokkuð öðru vísi á það mál, en G. P. gerði. Að það, sem Gestur sá, hafi verið það, sem nefnt er svípur, er varla nokkurt efamál, og meira að segja, var þetta afbragðs- svipur og frábærlega vel lagaður til að skýra, hvernig liggur í mörgum þess háttar fyrirburðum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.