Eimreiðin - 01.05.1903, Qupperneq 61

'4i
enn fremur tveim tegundum elftinga. Að lokum er skýrt frá efnum
í heyi frá Möðruvöllum.
Þaragróður í sjó og vötnum á Islandi hefir hingað til verið lítt
rannsakaður, miklu minna en aðrar deildir grasaríkisins. Helgi Jóns-
son hefir með miklum dugnaði og vísindalegri nákvæmni fengist við
rannsókn þessa jurtaflokks, hann hefir sjálfur safnað afarmiklu víðs
vegar við strendur íslands og rannsakað söfn annarra. Þessum rann-
sóknum sínum er Helgi nú búinn að koma í eina heild og er farinn
að gefa út nákvæma skrá yfir íslenzka sæþara og hefir hinn fyrsti
þáttur verið prentaður í hinu danska grasafræðistímariti: »The marine
Algæ of Iceland« I, Rhodophyceæ (Botanisk Tidsskrift 24. Bd., bls.
127 —155. Með fjórum myndum). Ritgjörð þessi er stórmikil fram-
för í vísindalegri þekkingu um grasaríki Islands. í þeim þætti, sem út
er kominn, eru taldar 70 tegundir og af þeim 2 nýjar fyrir vísindin,
sem Helgi hefir fyrstur fundið og lýst. Væri óskandi að höf. gæti
haldið áfram þessu þarfa og þýðingarmikla fyrirtæki og svo einnig
auðgað vísindin með lýsingu á íslenzkum vatnaþörum, sem mjög lítið
hefir verið ritað um, en hann er manna færastur að fást við.
Þá hefir Bjarni Sæmundsson aukið vísindi íslands með ágætri
ritgjörð um íslenzka hveljupolýpa: »Bidrag til Kundskaben om de is-
landske Hydroider« (Videnskabelige Meddelelser fra Naturhistorisk
Forening i Kjöbenhavn 1902, bls. 47—74, með tveim myndaspjöld-
um). Dýrafræði íslands hefir í heild sinni miklu minna verið rann-
sökuð en jarðfræði og grasafræði og er þar mikið verkefni fyrir ís-
lenzka náttúrufræðinga. Hinir lægri dýraflokkar í sjó og á landi eru
þó minst kunnir og um suma hefir ekkert verið ritað. Áður en Bjarni
kom til sögunnar þektust frá Islandi 21 tegund hveljupolýpa, en Bjarni
hefir fundið og lýst 60 tegundum og þannig bætt 39 tegundum við
hin íslenzku dýr af þessum flokki; ein af þessum tegundum var ný
fyrir vísindin og hefir hennar áður verið getið í þessu tímariti. Má
þetta heita stórmikil framför í ekki stærri dýradeild og væri óskandi
að jafngóð þekking fengist bráðum um aðra hina lægri sædýraflokka.
Þ Th.
Ritsj á.
ÍSLENDINGASÖGUR 30.—38. Rvík 1901 —1902 (Sigurður
Kristjánsson). í þessum 9 heftum eru þessar sögur: Bandamanna saga,
Hallfrdbar saga, Porsteins saga hvíta, Þorsteins saga Síbu-Hallssonar,
Eiríks saga rauba ok Grœnlendingaþáttr, Þorfinns saga karlscfnis, Kjal-
nesinga saga, Bdrbar saga Snœfellsáss og Víglundar saga. Sex hinar
fyrst töldu af sögum þessum eru sannar sögur, en þrjár hinar síðast
töldu eru hreinar skáldsögur, og þó engu síður merkilegar en hinar á
sinn hátt. — íslendingasögur ættu framar öllum öðrum .bókum að vera
i hvers manns húsi og það ætti því ekki að þurfa annað, en að skýrt
væri frá því, að þær væru út komnar í handhægri og mjög ódýrri út-
gáfu, til þess að hver maður keptist eftir að ná í þær sem fyrst. Vér