Eimreiðin - 01.05.1904, Síða 67

147
penings, Sigurður Sigurðsson ráðanautur um vatnsveitingaengi, Einar
Helgason ráðanautur um gróðrarstöðina, Magnús Einarsson dýralæknir
um folaldageldingu, Jón Porláksson verkfræðingur um nýtt byggingarlag
og Þorvaldur Thoroddsen prófessor kryddar með bréfi úr Svíþjóð. Auk
þess flytur árgangurinn tíðindi frá Búnaðarþinginu og margs konar
skýrslur og annan fróðleik viðvíkjandi búnaði.
Eins og af þessu yfirliti má sjá, er efnið bæði fróðlegt og marg-
breytt, og skyldu menn því halda, að allir bændur, sem nokkuð hugsa
um framfarir í búnaði, gleyptu við því með hinni mestu áfergju, og
enginn þeirra væri í rónni fyr en hann væri búinn að fá sér eitt ein-
tak af þessu einkariti þeirra. En það er öðru nær. Samkvæmt reikn-
ingum Búnaðarfélagsins fyrir 1901 kom inn fyrir seld Búnaðarrit kr.
157,88, en kostnaðurinn við útgáfuna nam það ár kr. 1231,47. Næsta
ár(i902)var kostnaðurinn svipaður, en þá nam andvirði seldra Búnað-
arrita kr. 211,49 °S 1 fjárhagsáætluninni fyrir 1904 og 1905 er gert
ráð fyrir að andvirðið verði 200 kr. á ári. Hvernig í ósköpunum getur
nú á þessu staðið, að ekki skuli seljast meira en 100—150 eintök af
þessu nytsemdarriti? Er þetta allur áhuginn á búnaðarmálunum hjá
íslenzku bændastéttinni ? Eru þeir ófáanlegir til að færa sér í nyt þá
fræðslu, sem mikilli fyrirhöfn og opinberu fé er varið til að veita þeim?
Að vísu munu allir meðlimir Búnaðarfélagsins fá ritið ókeypis, svo að
telja má að það hafi alls rúma 600 lesendur. En þar sem nálega
40,000 manns lifa á landbúnaði eingöngu og rúm 12,000 á landbún-
aði og fiskiveiðum jöfnum höndum, þá mætti ætlast til að lesendur
(kaupendur) Búnaðarritsins væru — ekki 600, heldur 6000.
V G.
FREYR, mánaðarrit um landbúnað, þjóðhagsfræði og verzlun.
Rvík 1904.
Svo heitir nýtt búnaðarrit, sem þeir eru byrjaðir að gefa út bún-
aðarráðanautarnir Einar Helgason og Guhjón Guðmundsson og Magnús
Einarsson dýralæknir. Er það alldjarft í ráðist, jafnsorglega reynslu
sem menn hafa fengið með sölu á «Búnaðarritinu«. En vera má, að
menn vilji heldur kaupa rit, sem kemur títt út (einu sinni á hverjum
mánuði) og gefur mönnum búfræðina inn í smáskömtum. Í’ví oft hefur
alþýða manna meiri trú á smáskamtalækningum en öðrum. — Rit
þetta á að flytja vekjandi og fræðandi hugvekjur um alt það, er að
búnaði lýtur, veita mönnum færi á að kynna sér jafnóðum allar hreyf-
ingar í búnaði, jafnt utanlands sem innan, svo og að færa mönnum
stöðugt nýjustu skýrslur um verð og sölu helztu afurða landbúnaðarins,
sem Islendingum má vera sérstakt gagn af að þekkja, og að síðustu,
en ekki sízt, veita mönnum færi á að ræða opinberlega búmál, svo að
þau lýsist frá sem flestum hliðum. í’ar sem nú útgefendurnir eru
manna færastir í þessum fræðum, má búast við, að ritið verði mjög
eigulegt, enda er vel á stað riðið í þeim númerum, sem þegar eru út
komin. þar eru ritgerðir um hestarækt, um gripasýningar (með myndum),
um grasmaðk, nýja mjólkursíu, garðyrkjustörf, verzlunarfréttir, um búnað-
arkenslu, um fóðurrófur, jarðabætur í kaupstöðum, um sjúkdóma búpen-
ings, gaddavírslögin og ýmislegt fleira. Ekki er það óliklegt, að bændurna
10*