Eimreiðin - 01.09.1914, Side 51

20 7
ingarrit — hennar teljast vafalaust að vera þau, sem getur í D.
og N. L. Kristjáns V., 2. bók, i. kap.,1) sem sé: Heilög ritning,
postullega trúarjátningin, Niceu-jdtningin, Athanasíusar-jdtningin, Jgs-
borgar-jdtningin og Frœhi Lúters hin minni
Á pessum jdtningarritum byggir hih ev.-lút. kirkjufélag, pjóbkirkj-
an islenzka, kenningar sínar, að lögiim.
Allir þeir, sem gerast kennimenn í þjóðkirkjunni, takast því á
hendur beina skyldu til að kenna og flytja lærdóma hetrnar sam-
kvœmt pessum játningarritum. Þeir vígjast tii stöðu sinnar með því
ákveðna skilorði; gerist þeir brotlegir í þessu, geta þeir ekki (hvorki
gagnvart lögunum, né sjálfum sér og kirkjunni) haldið áfram að vera
kennimenn í þjóðkirkjunni. Á meðan þjóðkirkjan helzt, verður
hér að vera aut est aut non; þar hefir alt þjóðfélagið bæði rétt-
arlegra, siðferðislegra og trúarlegra hagsmuna að gæta.
Þessu býst ég nú ekki við, að nokkur beri við að andæfa.
Geta menn og sannfærst um það með því einfalda atriði, að ef
þjóðkirkjumaður yrði kærður fyrir villutrú (d: aðrar kenningar en
réttar samkv. játningarritunum), og ef það sannaðist á hann, þá
yrði sjálfsagt ekki hjá því komist eftir gildandi lögum að dæma
hann til einhverrar refsingar (frá kjól og kalli, mætti búast við).
Petta gildir um kennimenn kirkjunnar (klerka) frá þeim æðsta til
hins lægsta. Og ekki að eins það, — heldur verður þetta líka
að eiga við um alla pá, sem kennendur eru í pjónustu pjóðkirkjunnar.
Þeir eru allir skyldir (hafa undirgengist með því að taka embættin)
að flytja ev.-lút. rétttrúnað samkv. játningarritunum. Kennendurguð-
fræðisdcildarinnar hér — guðfræðiskennarar háskólans — eru þvf þess
ari skyldu háðir. Þeir verða að vera pjóðkirkjutrúar og flytja ev.-lút.
rétttrúnað. Skal ég geta þess, að þessu er sammála kennarinn í kirkju-
rétti við háskólann, próf. Einar Arnórsson (sjá t. d. Kirkjur. bls. 23).
Satt að segja er og sízt furða, þótt þetta sé svo, því að
þessir menn eru í raun og sannleika ekkert annað en embætt-
ismenn pjóðkirkjunnar. Þeim er þetta embætti veitt og þeir
hafa tekið það að sér, til þess að undirbúa prestaefni þjóðkirkj-
unnar. Guðfræðisdeildin við háskóla vorn er ekkert annað en
pjóðkirkju-prestaskóli. Henni hefir aldrei verið ætlað, og hún get-
ur ekki verið, eins og sakir standa, nein óháð fræðistofnun í »alls-
konar trúarbrögðum«. Þótt guðfræðiskennurunum sé vitanlega
1 Sbr. m. a. Einar Arnórsson: Isl. Kirkjuréttur, §§ 6 og 7.
4