Dagblaðið Vísir - DV - 14.12.1987, Side 34

34
MÁNUDAGUR 14. DESEMBER 1987.
Menning________________________________pv
Það er ekkert að marka skáldskap
Útlínur bakvið minnið, fjórða
ljóðabók Sigfúsar Daðasonar, hefur
að geyma vangaveltur hans um líf-
ið og tilveruna fyrr og nú, minning-
ar og þankabrot. Yfirborðs-
mennska nútímans virðist vera
Sigfúsi ofarlega í huga, og hann ber
meðal annars saman bjartsýnisaf-
Ettt andartak í
'umfarðfnni getur kostað
margar andvðkunætur.
|0UMFEROAR
Eldflaugar-
SKOT
SPECTRUM HF
SIMI29166
Rætt við Sigfús Daðason
glapa nútíðarinnar og spekinga
fortíðarinnar, þeim fyrmefndu til
lítils vegsauka.
- Sigfús, mér sýnist á þessum ljóð-
um að þér lítist ekkert á nútíðina.
I Veröld, fyrsta ljóðin í bókinni,
talarðu meðal annars um hrátt og
rotið fin-de-siecle. Finnst þér allt
vera að fara til fjandans?
- Ja, þaö er einhver hjátrú að
öldin sé orðin þreytt þegar líður að
aldarlokum. Þetta er eiginlega
sögulegt hugtak, venjulega notað
um síðasta ár 19. aldar, en þaö eru
ær og kýr þeirra sem yrkja og
semja að snúa út úr og ég er eitt-
hvað að snúa út úr þessu með þvi
Bókmenntaviðtalið
Lilja Gunnarsdóttir
að nota það svona. Sumir halda að
þaö sé að koma heimsendir þegar
nálgast aldamót, og það kemur ein-
hver truflun í fólkið þegar þau eru
framundan. - Annars er skáldskap-
ur ósköp leiðinlegur og það á ekki
að taka mark á honum, það gerir
enginn lengur. Ég held að skáld-
skapurinn hafi verið leiðinlegur
allar götur síðan Steinn Steinarr
hætti að yrkja, og ég veit eiginlega
ekki hvers vegna ég er að þessu.
Þetta er einhver gamall vani.
- Hvað með Bjartsýnisljóðin? Er
ekkert að marka þau heldur?
- Ég er bjartsýnn maður, og ég
held að ég sé eini maðurinn hér á
landi sem yrkir bjartsýnisljóð. Ég
veit ekki til þess að það geri það
nokkur annar. En bjartsýnisljóðin
í þessari bók eru þannig til komin
að ég ætlaði mér hér um árið að
ljúka skáldferli mínum, svo hátíð-
lega sé talað, á því að gefa út tvær
ljóðabækur, önnur átti að vera ein-
tóm bjartsýnisljóð og hin elegíur,
en svo varð ekkert úr því, sem bet-
ur fer örugglega. Annars held ég
að ég hafi fengið þessa hugmynd
um bjartsýnisljóðin frá Jóhannesi
úr Kötlum. Hann kenndi mér orðið
bjartsýnisafglapi, hann hafði það
um stjórnmálamenn sem fóru í tau-
garnar á honum. Það voru ein-
hverjir menn í Sósíalistaflokknum,
sérstaklega Sigurður heitinn
Guðnason, sem var formaður
Dagsbrúnar, hress og bjartsýnn,
hann fór óskaplega í taugamar á
Jóhannesi, hann notaði þetta orð
bjartsýnisafglapi um hann, og þá
fór ég að hugsa um þetta. Bjartsýn-
in hún er fyrir kaupmenn og
kannski fyrir stjómmálamenn, ég
veit það ekki. En hún hefur aldrei
veriö fyrir skáld og rithöfunda. En
það var sem sagt Jóhannes sem
kom mér inn á þessa braut. Ég man
ekki hvað ég ætlaöi mér með eleg-
íuskáldskapinn, hafi það verið
eitthvað sérstakt, kannski hef ég
bara ætlað að útjaska þennan svo-
kallaða elegíska tón, en það hefur
sennilega farið öðruvísi.
- Finnst þér einhver fílósófia betri
en önnur? Hvað um existensíalism-
ann til dæmis, varstu ekki í
Frakklandi þegar þær kenningar
vöktu sem mesta athygli?
- Já, helvítis existensíalistarnir,
þeir era nú allir dauðir. En það er
rétt, franski existensíalisminn var
upp á sitt besta þegar ég átti heima
í Frakklandi. Hins vegar veit ég
ekki hvort ég hef beinlínis haft
upplag til að taka við þvílíku, ég
var eitthvað mótsnúinn existens-
íahsmanum í þann tíð, held ég, en
það getur verið að það síist samt
eitthvað inn í mann úr andrúms-
loftinu. Annars er ég eiginlega
hálfhræddur við filósófíu. Ég er
Sigfús Daðason Ijóðskáld.
enginn heimspekingur og skáld-
skapur á ekki að vera heimspeki,
og helst engin kenning. Ég man að
Steinn Steinarr sagði mér einhvem
tímann sögu af fllósóf héma í bæn-
um. Krakkarnir hlupu á eftir
honum þar sem hann var á sinni
daglegu heimspekigöngu og köll-
uðu skynsemisrola. Skynsemis-
rola, þaö er gott orð. Ég man nú
ekki glöggt hver það var, kannski
var það enginn minni maöur, ekk-
ert minna skáld en Flaubert sem
sagði þessa setningu: „Það sem
ekki hefur merkingu er merkingar-
ríkara en það sem hefur merk-
ingu.“ Þetta er vert að hug-
leiða.
-1 einni af elegíunum talarðu um
að þú ættir vist ekki skilið að deyja.
Hugsarðu mikið um dauðann?
- Ha. Kemur dauðinn einhvers-
staðar fyrir? Ég sem hélt að ég
væri löngu hættur að yrkja um
hann. Dauðinn er reyndar mjög
póetískt efni og afskaplega vinsælt
hjá skáldum, sérstaklega á meðan
þau eru ung. Þegar þau eldast
hætta þau að hafa áhuga á honum,
ég veit ekki hvers vegna. Ég er ai-
veg hættur að hugsa um dauðann.
- Er þessi bók eitthvað tengd þín-
um fyrri bókum?
- Hún er það nú kannski. Ég gaf
út kver sem hét Fáein ljóð fyrir tíu
árum, það var þannig að Ragnar í
Smára bauð mér að gefa út bók
eftir mig, það var vináttubragð af
honum, eins og á stóð fyrir mér þá,
og ég tók því þó að ég væri ekki
alls kostar tilbúinn til þess. Þessi
nýja bók er að sumu leyti tengd því
kveri, það era eiginlega miðhlut-
arnir sem eru framhald af henni
og þá frekar fitjað upp á einhveiju
nýju í fyrsta og íjórða hluta. Ann-
ars er erfitt að segja hvað tengist
hverju í fjóðum eins skálds, maður
krotar eitthvað niður og svo liggur
það og gerjast, - og svo gerir maður
kannski eitthvað úr þessu seint og
síðar meir.
LG
3.
Erik Nerlöe
SVÖRTU
AUGUN
SKUQQSJ*

SVORTU AUGUN
Erik Nerlöe
Hin svörtu augu unga sígaun-
ans vöktu þrá hennar eftir
frelsi — frelsi sem hún hafði
lítið kynnst áður. Og ljúfir
tónar fiðlu hans ollu því, að
hún ákvað að flýja burtu með
honum. En vissi hún hvert
hún var að flýja? Nei, hún var
of ung og reynslulítil til að
vita það. Hún skildi ekki að
blind ást hennar leiddi hana
aðeins út í ófyrirsjáanlegar
hættur.
Eva Steen
TÍNA
*

jLÍ
Á JS:
SKUGGSJÁ
TINA
Eva Steen
Hún er ung og fögur og hefur
kynnst manni sem hún elskar.
Framtíðin blasir við þeim,
en örlögin verða til þess að
skilja þau. Hún sér sig
nauðbeygða til að hverfa úr
lífi hans. Með fegurð sinni og
miklum hæfileikum sínum
á listskautum nær hún langt,
en þegar best gengur upp-
götvast að hún er haldin
banvænum sjúkdómi. Einmitt
þá kemur maðurinn sem hún
elskar aftur inn í líf hennar.
7S
EUe-Murlo Hobr
GÓÐI
HIRÐIRINN
SKUGQSJÁ
GOÐIHIRÐIRINN
Else-Marie Nohr
Hún hvarf og ekkert fréttist af
henni. Loks var hún talin af
og álitin dáin. Dag einn birtist
hún í sendiráði í Thailandi,
aðframkomin og þungt haldin
af hitasótt, og mundi ekki
hvað hún hét. Með góðri
læknishjálp nær hún sér fljótt,
og nokkru seinna er hún á
leið heim. Hún er full af lífs-
þrótti og hlakkar til að sjá
aftur manninn, sem hún
elskar og hún hafði gifst stuttu
áður en hún varð fyrir áfall-
inu. En fjögur ár eru langur
tími, og maður hennar hafði
fyrir löngu talið hana af.
SKVGGSJA - BOKABÚÐ OIIVERS STEINS SF
ANGELA
Theresa Charles
Angela Smith sækir um
læknisstarf í bænum Whey-
stone. Þar ætlar hún einnig að
reyna að jafna sig eftir slys,
sem hún lenti í, í hreinu
sveitalofti og kyrrlátu um-
hverfi. Hún fær starfið, en
henni er vantreyst sem lækni
og litin hornauga sem persóna
í fyrstu. En smátt og smátt
vinnur hún traust og álit
fólks. Angela missti mann
sinn og dóttur í bílslysi og líf
hénnar hefur verið tómlegt
síðan slysið varð. En er hún
kynnist Mikael Traymond, ró-
legum og yfirveguðum lækni,
vakna tilfinningar hennar á
ný.
AST OG HAMINGJA
Barbara Cartland
Aðeins tvær persónur bjargast
í land, þegar skipið brotnar í
klettunum við strönd Ferrara,
ævintýramaðurinn Sir Harvey
Drake og hin fagra Paolina
Mansfield. Þau voru bæði á
leið til Feneyja og faðir
Paolinu fórst með skipinu. Sir
Harvey Drake stingur upp á
því við hana, að hún ferðist
með honum sem systir hans
áfram til Feneyja. Þar segist
hann auðveldlega munu geta
fundið ríkan eiginmann
handa henni — og um leið
ætlar hann að tryggja sína
eigin framtíð. Paolina fellst á
hugmyndina, og framundan
er ævintýralegt og viðburða-
ríkt ferðalag.